Od lat istnieje możliwość zbiorczego korygowania faktur, tj. wystawiania zbiorczych faktur korygujących. Możliwość taka istnieje nadal na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. Potwierdzają to organy podatkowe w udzielanych wyjaśnieniach, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lipca 2013 r. (ILPP2/443-391/13-4/SJ). W interpretacji tej czytamy, że „regulacja zawarta w art. 106j ustawy, przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta) w danym okresie rozliczeniowym".

Możliwość wystawiania zbiorczych faktur korygujących ma najczęściej jedną, lecz istotną wadę. Otóż zbiorcze faktury korygujące powinny zawierać – co do zasady - wszystkie dane wymagane dla faktur korygujących określone w art. 106j ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u. Odpowiednie zastosowanie ma na gruncie obecnych przepisów wydana na gruncie przepisów obowiązujących do końca 2013 r. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r. (IPPP1/443-1025/12-2/AP), w której czytamy, że „z uwagi na fakt, że celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości, w przypadku zwrotu towaru przez nabywcę spółka może wystawiać zbiorcze faktury korygujące dotyczące wielu faktur dokumentujących sprzedaż ww. towaru. Na takich fakturach korygujących powinny być podane wszelkie informacje, o których mowa w cyt. powyżej § 13 ust. 2 i ust. 8 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. [obecnie w art. 106j ust. 2 u.p.t.u. – przyp. aut.]".
A zatem zbiorcze faktury korygujące powinny zawierać, co do zasady:
1) wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz „KOREKTA" (nie ma obowiązku dodawania wyrazu „ZBIORCZA"; nie ma jednak również zakazu dodawania tego wyrazu),
2) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3) następujące dane zawarte w fakturach, których dotyczy zbiorcza faktura korygująca:
a) daty wystawienia,
b) numery faktur,
c) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem PL – zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. a) u.p.t.u.), czyli jego NIP,
d) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (a więc NIP) lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem państwa członkowskiego nabywcy – zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. b) u.p.t.u.),
e) daty dokonania lub zakończenia dostaw towarów lub wykonania usług lub daty otrzymania zapłaty (jeżeli daty te zostały wskazane na korygowanych fakturach),
f) nazwy (rodzaje) towarów lub usług objętych korektą,
4) przyczynę korekty (ewentualnie przyczyny korekty; nie ma przeszkód, aby zbiorcza faktura korygująca wystawiana była z dwóch lub więcej przyczyn),
5) kwoty korekt podstawy opodatkowania lub kwoty korekt podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej (jeżeli korekty wpływają na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego) albo prawidłową treść korygowanych pozycji (w innych przypadkach).
Przykład
Podatnik zamierza udzielić rabat do kilku (ale nie wszystkich) dostaw towarów dokonanych dla kontrahenta X w I kwartale 2014 r. Rabat ten podatnik może udokumentować zbiorczą fakturą korygującą. Faktura ta musi jednak zawierać wszystkie dane wymagane dla jednostkowych faktur korygujących (np. wszystkie daty dokonania dostaw towarów czy nazwy towarów objęte korektę).
Czytaj więcej: Kompas Księgowo-Kadrowy