Rada Ministrów przyjęła we wtorek 17 marca projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi oraz ustawy o wspieraniu przedsiębiorców dotkniętych skutkami powodzi z 2010 r., przedłożony przez ministra gospodarki.
Jak poinformowano po posiedzeniu rządu, nowe rozwiązania są bardziej przejrzyste i nie powinny budzić wątpliwości w ich stosowaniu przez firmy.

Doprecyzowano przepisy dotyczące ustalenia wysokości pożyczki, jakiej fundusz pożyczkowy może udzielić przedsiębiorcy.
Do uzyskania pożyczki konieczne będzie oszacowanie szkód alternatywnie przez: komisję powołaną przez fundusz pożyczkowy, rzeczoznawcę lub biegłego uprawnionego do dokonywania wyceny środków trwałych lub aktywów obrotowych, rzeczoznawcę majątkowego lub ubezpieczyciela. Dokumentacja z oszacowanymi wydatkami będzie musiała być dołączona do wniosku o udzielenie pożyczki. Umożliwi to funduszowi pożyczkowemu odpowiednie określenie wielkości pożyczki. W nowych przepisach zrezygnowano z zabezpieczenia pożyczki wekslem in blanco. Obecnie przedsiębiorca może uzyskać jedną pożyczkę do wysokości poniesionych szkód, ale nie więcej niż 50 000 zł. Pożyczka jest przyznawana na wniosek przedsiębiorcy, który trzeba złożyć w ciągu 6 miesięcy od dnia wystąpienia szkody spowodowanej przez powódź.

Zaproponowano przepis, który umożliwi przesuwanie środków z pożyczki między różnymi kategoriami wydatków.

Obecnie, jeśli przedsiębiorca usunie szkodę częściowo we własnym zakresie (np. kupi części do maszyny, a naprawę wykona sam), przez co zmniejszy środki na wydatek zakwalifikowany: naprawa maszyn, a zaoszczędzone pieniądze przeznaczy np. na odbudowę magazynu, to będzie miał problem z rozliczeniem pożyczki. W takim przypadku pojawia się bowiem rozbieżność między kosztorysem wcześniej ustalonym a rzeczywiście zrealizowanym. Nowa regulacja to zmieni, co oznacza, że będzie można bardziej elastycznie przesuwać środki między kategoriami wydatków. Przedsiębiorca, który zechce skorzystać z takiej możliwości, będzie mógł wnioskować do funduszu pożyczkowego o zgodę na dokonanie zmian w strukturze wydatków. Jednocześnie fundusz pożyczkowy będzie musiał zawiadomić przedsiębiorców, którzy wcześniej złożyli rozliczenie otrzymanej pożyczki, o możliwości rozliczenia jej według nowych zasad.

W nowych regulacjach zapisano, że decyzję w sprawie umorzenia pożyczki fundusz pożyczkowy będzie wydawał po skontrolowaniu wydatków poniesionych przez przedsiębiorców. Brak precyzyjnych przepisów w tych kwestiach powodował wątpliwości związane z postępowaniem odwoławczym. Jednoznacznie wskazano, że fundusz pożyczkowy może umorzyć jedynie tę część pożyczki, która została prawidłowo wydana, w przypadku części, która nie została wydana prawidłowo – fundusz odmówi jej umorzenia.

Doprecyzowano, że w przypadku niewykorzystania pożyczki w całości lub części – niewykorzystana kwota musi zostać zwrócona do funduszu pożyczkowego. Jednocześnie przedsiębiorca będzie zobowiązany – razem z rozliczeniem wykorzystanej części pożyczki – złożyć do funduszu pożyczkowego potwierdzenie dokonania zwrotu jej niewykorzystanej części. W takiej sytuacji fundusz pożyczkowy nie będzie mógł naliczać żadnych kar, czy też odsetek od niewykorzystanej kwoty.

Przyjęto, że fundusz pożyczkowy i przedsiębiorca będą mogli ustalić między sobą harmonogram spłat pożyczki. Rozwiązanie to będzie korzystne dla przedsiębiorcy, który przejściowo ma kłopot ze spłatą pożyczki według wcześniej ustalonych zasad, np. z powodu nagłej choroby. W takiej sytuacji będzie mógł ustalić z funduszem pożyczkowym nowy harmonogram spłaty pożyczki, bardziej dostosowany do jego aktualnych możliwości finansowych.

Przepisy uzupełniono także o regulacje umożliwiające funduszowi pożyczkowemu umorzenie części lub całości niespłaconej pożyczki, której nie można odzyskać z powodów niezależnych od dłużnika, np. ze względu na jego śmierć. Chodzi o to, aby uniknąć wieloletniej, uciążliwej procedury, która często i tak nie prowadzi do spłaty zadłużenia.

Uregulowano także kwestie przedawnienia pożyczki. Według nowych przepisów, zobowiązanie przedsiębiorcy do spłaty lub zwrotu pożyczki w całości lub części będzie się przedawniać po 5 latach (licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym pożyczka powinna zostać spłacona lub w którym powinien nastąpić jej zwrot).