Od 12 września szkoły mają obowiązek zapewnienia uczniom opieki stomatologicznej. Wtedy zaczęła obowiązywać ustawa o opiece zdrowotnej nad uczniami wprowadzająca m.in. taki obowiązek. Jeśli w szkole nie ma gabinetu dentystycznego, organ ją prowadzący musi zawrzeć porozumienie z gabinetem zewnętrznym udzielającym świadczeń stomatologicznych dla dzieci. W Polsce tylko 720 szkół ma gabinety dentystyczne, a pozostałe właśnie szukają stomatologów, którzy podpiszą z nimi umowy.

Mało z NFZ na leczenie zębów, dużo z własnych kieszeni - czytaj tutaj>>

 


Na co zgadza się rodzic?

Podczas szkolnych zebrań rodzice otrzymują deklaracje do podpisania, w których mają wyrazić zgodę lub nie zgodzić się na objęcie konkretnego ucznia w danym roku szkolnym opieką stomatologiczną organizowaną przez szkołę w zakresie profilaktycznych świadczeń stomatologicznych. - Na zebraniu usłyszałam, że jak podpiszę tę deklarację to jednocześnie zgadzam się na leczenie zębów u dzieci – mówi matka z Warszawy. – W deklaracji jest mowa o profilaktyce, a wychowawczyni mówiła, że zgadzamy się jednocześnie na leczenie zębów. To jak to w końcu jest? Nie chcę w ciemno zgadzać się na leczenie, bo jeszcze nie wiem, jaki gabinet będzie miał umowę podpisaną ze szkołą, ale na profilaktykę chciałabym się zgodzić - dodaje.

Deklaracja tylko na profilaktykę

Wiceminister zdrowia Józefa Szczurek-Żelazko podkreśla, że deklaracja dotyczy tylko zgody na działania profilaktyczne oraz edukacyjne. – Gdyby była potrzeba dokonania działań naprawczych, takich jak np. leczenie zęba, to zgodnie z przepisami, za każdym razem przed udzieleniem świadczenia konieczna jest indywidualna zgoda rodziców lub opiekunów. Takie świadczenie powinno się odbywać w obecności rodziców. Żadne czynności, tak jak w przypadku innych świadczeń zdrowotnych, nie mogą się odbywać bez zgody rodziców, opiekuna lub dorosłego ucznia – mówi wiceminister. – Jeśli rodzice nie wyrażą zgody, to to szanujemy - dodaje.

Minister Szczurek-Żelazko podkreślała, że jeśli opiekun zgodzi się na działania profilaktyczne, to w żaden sposób nie zamyka mu to drogi, by korzystać z opieki innych podmiotów leczniczych. – Te nowe przepisy oferują nowy sposób organizacji opieki stomatologicznej – mówi wiceminister. - Chcemy ułatwić do niej dostęp, ale jeśli rodzic wybierze inną ścieżkę, może skorzystać z innego podmiotu leczniczego - dodaje.

Ustawa wchodzi w życie - szkoły gorączkowo szukają dentystów - czytaj tutaj>>
 

Leczenie tylko za zgodą rodzica

Na podstawie art. 7 ust. z dnia 12 kwietnia 2019 r. opieka w zakresie świadczeń ogólnostomatologicznych, np. leczenie zęba udzielana jest dopiero po uzyskaniu pisemnej zgody rodziców lub pełnoletniego ucznia wyrażonej każdorazowo przed udzieleniem świadczenia, po uprzednim przekazaniu przez lekarza informacji o stanie zdrowia pacjenta, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu.

Przy okazji leczenia w dentubusach pojawiło się pytanie jak pobierać zgody rodziców na leczenie w mobilnych gabinetach stomatologicznych. Wtedy dr Natalia Karczewska-Kamińska podkreślała, że na leczenie dziecka potrzebna jest zgoda rodzica. Nie może być ona ogólna, ale musi dotyczyć konkretnych procedur medycznych.

- Zgodnie z przepisami w przypadku osób małoletnich poniżej 16. roku życia wymagana jest zgoda przedstawiciela ustawowego (zazwyczaj będą to rodzice), a w przypadku osób małoletnich, które ukończyły 16 lat, obok zgody przedstawiciela ustawowego także zgoda samego pacjenta, czyli tzw. zgoda kumulatywna, podwójna. Gdy nie ma przedstawiciela ustawowego lub porozumienie się z nim jest niemożliwe, konieczne jest– zezwolenie sądu opiekuńczego – podaje Natalia Karczewska-Kamińska i dodaje, że taka zgoda potrzebna jest już na samo badanie, nie tylko leczenie, więc lekarz w dentobusie nie może przystąpić do badania bez takiej zgody. - Jednak jeśli zachodzi potrzeba przeprowadzenia badania, a nie ma przedstawiciela ustawowego, to zgodę może wyrazić także opiekun faktyczny zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz art. 17 ust. 2 ustawy o prawach pacjenta - podkreśla.