Rada Miejska w Oleszycach w regulaminie utrzymania i porządku na terenie gminy zawarła zapisy w zakresie ustalenia konkretnych odległości pomiędzy koszami na śmieci rozstawionymi na drogach publicznych i parkach (określiła, że odległość ta nie może przekraczać 300 metrów). A także miejsc lokalizacji koszy na przystankach komunikacyjnych (pod wiatą, a jeśli jej nie ma, to w sąsiedztwie oznaczenia przystanku).
Rozstrzygnięciem nadzorczym z 2 listopada Wojewoda Podkarpacki zakwestionował te zapisy, stwierdzając, że są niezgodne z art. 4 ust 2 pkt. 2 ustawy o utrzymaniu porządku i czystości w gminach. Zgodnie z tym przepisem, w regulaminie powinny znaleźć się zapisy co do rodzaju i minimalnej pojemności pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, warunków rozmieszczania tych pojemników i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym. W żadnym przypadku ustawodawca nie wskazał uprawnienia dla rady do określenia odległości pomiędzy poszczególnymi pojemnikami znajdującymi się na drogach publicznych.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Odpowiedzialność cywilna za szkody wyrządzone przez zwierzęta
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
Organ nadzoru stwierdził też, że rada miejska nie ma kompetencji do nałożenia na zarządcę drogi obowiązku umiejscowienia pojemników w określonej odległości. A także do określenia konkretnego miejsca lokalizacji koszy na przystankach komunikacyjnych.
Wojewoda Podkarpacki wskazał też, że nałożone na właścicieli nieruchomości, w innej części regulaminu, obowiązki tj. opróżnianie zbiorników bezodpływowych, ich częstotliwość, a także obowiązek udokumentowania wykonania tych obowiązków poprzez okazywanie dowodów ponoszenia opłat wynika już z art. 6 ust. 1 wspomnianej ustawy. Rada miasta uregulowała więc materię uregulowaną już w przepisach ustawy, co jest niezgodne z zasadami techniki prawodawczej i stanowi istotne naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności takich zapisów.
Z podobnych względów, organ nadzoru zakwestionował zapis w regulaminie, że za wszelkie szkody wyrządzone przez zwierzęta odpowiada jego właściciel. Kwestia odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez zwierzęta wynika wprost z art. 431 § 1 i 2 kodeksu cywilnego.
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody podkarpackiego P-II.4131.2.236.2017
