Prokurator Rejonowy w Ostródzie zaskarżył uchwałę Rady Gminy Małdyty (woj. warmińsko-mazurskie) dotyczącą uchwalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy. Wyjaśnił iż w regulaminie zawarto postanowienia nieważne z punktu widzenia ustawy z 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Czytaj też: Firmowe samochody wciąż źródłem niejasności podatkowych

Chodziło m.in. o zapisy dotyczące naprawy pojazdów samochodowych poza warsztatami naprawczymi. Zgodnie z podjętą uchwałą, mieszkańcy na terenie gminy mogli dokonywać, poza warsztatami mechanicznymi, wyłącznie drobnych napraw pojazdów samochodowych, a powstające odpady gromadzić w urządzeniach do tego przeznaczonych. Zdaniem gminy taki zapis mieścił się w ramach delegacji ustawowej. W sytuacji, gdy posiadacz auta nie korzysta z usług zakładu, powinien ograniczyć naprawy pojazdu do sytuacji wyjątkowych, a więc z pewnością drobnych, nie wymagających specjalistycznego sprzętu. Ponadto, tylko poprzez takie ograniczenie istnieje gwarancja iż cel wprowadzenia regulacji, w postaci czystości, porządku i gromadzenia odpadów niebezpiecznych, względnie potencjalnie negatywnie oddziałujących na środowisko, zostanie zrealizowany.

 

Innego zdania był jednak Sąd Administracyjny, który unieważnił ten zapis

Przypomniał, że przyznane radzie gminy kompetencje do uchwalenia regulaminu dotyczą wyłącznie zagadnień, które wprost określa art. 4 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Niedopuszczalne jest nie tylko odstępstwo w zakresie spraw, które trzeba objąć regulaminem, ale też zastępowanie lub zmiana materii ustawowej i zamieszczania w regulaminie przepisów z nią sprzecznych.

Zdaniem sądu uregulowanie zaproponowane przez gminę dotyczące ustawowej materii - naprawy pojazdów samochodowych poza warsztatami naprawczymi - takie odstępstwo stanowi. Wymagania ustawowe, których uszczegółowieniem miała zając się gmina, mogły dotyczyć wyłącznie utrzymania czystości i porządku. Lokalny prawodawca nie może zatem ingerować w prawo posiadacza pojazdu samochodowego do władania rzeczą. A tak stało się w zaskarżonej uchwale. Ograniczono bowiem prawo posiadaczy aut do dokonywania wyłącznie "drobnych napraw", które to pojęcie dodatkowo jest niedookreślone, a więc nie może mieć charakteru normatywnego. Sąd podkreślił, że gmina musi mieć na uwadze, że treść nakazów czy zakazów obciążających właścicieli (inne osoby, którym przysługuje prawo do rzeczy), powinna być logiczna, obiektywnie wykonalna, w zakresie niezbędnym do zapewnienia utrzymania porządku w gminie, a przez to jak najmniej ingerująca w wykonywanie prawa rzeczowego, które podlega szczególnej ochronie prawnej.

 

Wyrok WSA w Olsztynie z dn. 19.02.2019 r. II SA/Ol 7/19.

Zobacz też w LEX:

Prawo wglądu do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Akty prawa miejscowego – cechy charakterystyczne i zasady tworzenia