W latach 2014-2017 PKP S.A. przeprowadziła modernizację 20 spośród 632 czynnych dworców kolejowych. Jej celem była poprawa jakości obsługi podróżnych, w tym także poprawa dostępności dworców dla osób z niepełnosprawnością. Kontrolą NIK objęto cztery duże dworce (Bydgoszcz Główna, Kraków Główny, Opole Główne, Szczecin Główny) oraz trzy mniejsze (Kalisz, Kędzierzyn-Koźle, Piła Główna). Skontrolowano także dostępność peronów na linii kolejowej nr 248 Gdańsk Wrzeszcz – Gdańsk Osowa oraz peronów przy dwóch skontrolowanych dworcach: Kraków Główny oraz Szczecin Główny.

 

NIK: Wciąż wiele barier dla niepełnosprawnych studentów>>

 

Najtrudniej niewidomym

Problemy w dostępności obiektów dla osób z deficytem wzroku kontrolerzy NIK wykryli na 6 z 7 skontrolowanych dworców. Ograniczenia dostępności dworców dla tych osób związane były z: brakiem lub usterkami tras wolnych od przeszkód (w tym ścieżek dotykowych dla osób niewidomych), niewyposażeniem wind w system informacji głosowej, słabą słyszalnością komunikatów głosowych. Inne tego typu problemy to brak informacji pismem Braille’a o sposobie wzywania pomocy w windzie, a także brak wyposażenia toalet dla osób z niepełnosprawnością w oznaczenia pismem Braille’a.

 


Utrudnienia w dostępności obiektów dla osób z niepełnosprawnością ruchową stwierdzono również na 6 dworcach. Najczęstsze problemy dotyczyły braku lub niedokładnego oznakowania tras dojścia do poszczególnych stref dworca kolejowego oraz niewyposażenia schodów w obustronne podwójne poręcze oraz żółte pasy ostrzegawcze.

 

Częstym problemem było umieszczanie tablic informacyjnych oraz urządzeń, takich jak automaty biletowe i infomaty, zbyt wysoko. Utrudnienia związane z dostępnością badanych obiektów dla osób z deficytem słuchu były spowodowane brakiem zainstalowania, oznakowania albo poprawnego działania pętli indukcyjnych. Przypadki takie stwierdzono na 4 dworcach kolejowych.

 

Potrzebne ujednolicenie standardów

Jak podkreśla NIK, w celu zapewnienia osobom niepełnosprawnym lepszych warunków korzystania z publicznego transportu zbiorowego, należałoby – zdaniem NIK – wprowadzić obowiązek stosowania zasad uniwersalnego projektowania obiektów budowlanych o użyteczności publicznej. Taki obowiązek byłby też wypełnieniem ratyfikowanej przez Polskę Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych.

 

Raport pokazał też bolączki poszczególnych dworców, które skontrolowano - i tak, np. na dworcu Bydgoszcz Główna nie zainstalowano pętli indukcyjnych dla niesłyszących.  Nieodpowiednio wykonano również miejsca parkingowe przeznaczone dla uprawnionych osób z niepełnosprawnością. Automaty do sprzedaży biletów i infomaty nie były przystosowane dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.

 

Na dworcu Kraków Główny komunikaty przekazywane przez system informacji głosowej w kabinach dźwigów osobowych były słabo słyszalne. Z kolei w windach brak było informacji pismem Braille’a o sposobie wzywania pomocy. Zidentyfikowano także liczne uchybienia w przebiegu ścieżek prowadzących, niezbędnych dla osób niewidomych.

 

Na opolskim dworcu głównym uchybienia dotyczyły m.in. ścieżek prowadzących, w których stwierdzono liczne ubytki oraz wprowadzające w błąd wykonanie. Ponadto schody (m.in. prowadzące na perony nr 3-5 oraz w korytarzu prowadzącym do toalet) nie posiadały krawędzi kontrastujących z kolorem posadzki. Brak też było - na całej szerokości schodów - pasa rozpoznawalnego dotykiem, kontrastującego z powierzchnią posadzki. Kabiny dźwigów osobowych nie posiadały systemu informacji głosowej oraz oznaczeń dotykowych dla osób niewidomych. Pomieszczenie higieniczno-sanitarne, znajdujące się na poziomie (-) 1 głównego budynku dworca z wyznaczoną ścieżką dotykową było zamknięte. Klucz do tej toalety znajdował się w pomieszczeniu obsługi, do którego prowadziły schody.