Konwencja ma na celu Dz. U. Nr 172, poz. 1158).:
1. określenie państwa, którego organy są właściwe do podejmowania środków zmierzających do ochrony osoby lub majątku dziecka;
2. określenie prawa właściwego, stosowanego przez te organy w wykonywaniu ich jurysdykcji;
3. określenie prawa właściwego dla odpowiedzialności rodzicielskiej;
4. zapewnienie uznania i wykonania środków ochrony we wszystkich Umawiających się Państwach;
5. nawiązanie współpracy pomiędzy organami Umawiających się Państw niezbędnej do zrealizowania celów Konwencji.

Umowa międzynarodowa ma zastosowanie do dzieci od momentu ich urodzenia do ukończenia przez nie 18. roku życia.
Konwencja wprowadza definicję pojęcia "odpowiedzialności rodzicielskiej" jako władzy rodzicielskiej lub wszelkiego innego podobnego stosunku władzy, który określa prawa, uprawnienia i obowiązki rodziców, opiekunów lub innych przedstawicieli ustawowych w stosunku do osoby lub majątku dziecka.
Konwencja zawiera szereg norm kolizyjnych w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej i jurysdykcji właściwych organów państwa. W wypadku Polski, organem centralnym, który wypełnia obowiązki na nałożone przez Konwencję jest Ministerstwo Sprawiedliwości.

Polska ratyfikując Konwencję zastrzegła właściwość swoich organów do podejmowania środków zmierzających do ochrony położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości stanowiących majątek dziecka. Polska zastrzegła również nieuznawanie odpowiedzialności rodzicielskiej i środka, który byłby nie do pogodzenia ze środkiem podjętym przez organy Rzeczypospolitej Polskiej zmierzającym do ochrony położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości stanowiących majątek dziecka.
Ratyfikowana Konwencja zastępuje Konwencję dotyczącą uregulowania opieki nad małoletnimi, sporządzoną w Hadze dnia 12 czerwca 1902 r. (Dz. U. z 1929 r., Nr 80, poz. 596) oraz Konwencję o właściwości organów i prawie właściwym w zakresie ochrony małoletnich, sporządzoną w Hadze dnia 5 października 1961 r. (Dz. U. z 1995 r., Nr 106, poz. 519).

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line