Przewidywane rozwiązania mają usprawnić i przyspieszyć procedury związane z wydawaniem rozstrzygnięć w tych sprawach. Zmiany dotyczą głównie określania wymiaru kar za nieprzestrzeganie dyscypliny finansów publicznych, tak aby ich dotkliwość odzwierciedlała skalę naruszenia tej dyscypliny.
Doprecyzowane mają zostać zasady sprawowania nadzoru administracyjnego nad komisjami orzekającymi przez przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej. Ustanowiono nadzór ministra finansów nad Główną Komisją Orzekającą i Głównym Rzecznikiem Dyscypliny Finansów Publicznych. Zaproponowano utworzenie trzech międzyresortowych komisji orzekających w miejsce kilkunastu resortowych. Nowe komisje działałyby przy ministrach: finansów, spraw wewnętrznych i administracji oraz sprawiedliwości.
Zaproponowano odrębne określenie odpowiedzialności kierownika jednostki sektora finansów publicznych za naruszenie dyscypliny związane z zaniedbaniem lub niewypełnieniem obowiązków w zakresie kontroli zarządczej. Postanowiono, że odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych będą podlegały osoby dokonujące poszczególnych czynności w postępowaniu o zamówienie publiczne. W szerszym zakresie przewidziano penalizowanie nieprawidłowości w gospodarowaniu środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej oraz innymi środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi.
Szczegółowo wymieniono przypadki naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Uporządkowano i uzupełniono przepisy dotyczące oceny szkodliwości czynu dla finansów publicznych.
Postępowanie w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych należy traktować jedynie jako narzędzie pomocnicze, sprzyjające gospodarowaniu środkami publicznymi w sektorze finansów publicznych.