Skargę do Trybunału wniósł obywatelka Rosji, siostra mężczyzny, który został aresztowany w grudniu 2005 r. przez policję. Po przywiezieniu na komisariat brat skarżącej został umieszczony na korytarzu, a po 5 godzinach, w czasie których nikt się nim nie zajmował, stwierdzono jego zgon. Z opinii biegłego patologa wynikało, że śmierć brata skarżącej była natychmiastowa i wynikała z licznych obrażeń, w tym obrażeń kręgosłupa. Policjanci, którzy go zatrzymali, byli sądzeni za nieumyślne spowodowanie śmierci, lecz ostatecznie uniewinnieni. Skarżąca wystąpiła na drogę cywilną o zadośćuczynienie za śmierć brata: sąd rosyjski uznał odpowiedzialność państwa za zgon i przyznał jej skromną rekompensatę pieniężną. Przed Trybunałem skarżąca zarzuciła, w związku ze zgonem jej brata, naruszenie prawa do życia (chronionego w art. 2 Konwencji o prawach człowieka) oraz zakazu tortur oraz nieludzkiego i poniżającego traktowania (art. 3 Konwencji).
