Zastepca RPO Stanisław Trociuk w swoim wystąpieniu do ministra sprawiedliwości informuje, że kierowane są do biura RPO skargi na działalność rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych w kwestii stosowania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 sierpnia 2001 r. w sprawie organizacji i zakresu działania rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych oraz upoważnienia ustawowego do wydania rozporządzenia takiej treści. W opinii skarżących upoważnienie do wydania rozporządzenia zawarte w art. 84 § 3 ustawy z 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich może dotyczyć jedynie spraw rozpatrywanych w trybie tej ustawy.
Zdaniem RPO wprawdzie podstawą do takiego działania może być par. 14 omawianego rozporządzenia, który w punkcie 1 statuuje, że do zadań ośrodka należy przeprowadzanie badań psychologicznych, pedagogicznych lub lekarskich oraz wydawanie na ich podstawie opinii na zlecenie sądu lub prokuratora, jednak wątpliwe jest, by zamiarem prawodawcy było uregulowanie tym punktem badań innych niż dla celów postępowania w sprawach nieletnich. Ponadto nie do końca sprecyzowany jest status opinii rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych - czy jest to opinia łączna stałych biegłych w rozumieniu art. 283 k.p.c., czy też traktuje się ją jako opinię instytutu naukowego czy naukowo-badawczego w rozumieniu art. 290 k.p.c.
Rzecznik praw obywatelskich zwraca się więc do ministra z prośbą o poinformowanie o stanowisku zajętym w podniesionej kwestii oraz rozważenie zasadności podjęcia inicjatywy prawodawczej w postaci zmiany rozporządzenia bądź rozszerzenia upoważnienia ustawowego, sankcjonującego powszechną praktykę stosowaną w sądach powszechnych.

Pismo zastępcy RPO>> >