Celem normy z art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy - Prawo zamówień publicznych jest ochrona zamawiającego i interesu publicznego przed wykonawcami, którzy nie dają gwarancji należytego wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego. Wykonawcy tacy narażają interes publiczny na szwank, wynikający z możliwego nienależytego wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego przez podmiot, który oświadczył, że posiada wymagany potencjał, w sytuacji, gdy tak naprawdę go nie posiada. Takie zachowanie godzi w uczciwą konkurencję między przedsiębiorcami.
Regulacje ustawowe nie tylko określają tryb wydatkowania środków publicznych, ale również wywierają istotny wpływ na zachowania rynkowe. Surowość sankcji wykluczenia wykonawców jest mechanizmem kształtującym uczciwą konkurencję, a interpretacja art. 24 ust. 2 pkt 3 p.z.p. nie powinna sprzyjać zachowaniom wykonawców sprzecznym z zasadami uczciwej konkurencji.
Z tym poglądem koreluje art. 297 § 1 Kodeksu karnego, w którym ustawodawca chroni uczciwość w obrocie gospodarczym, penalizując nie tylko złożenie dokumentu poświadczającego nieprawdę, ale również uznając za wystarczające dla zastosowania sankcji karnej złożenie dokumentu nierzetelnego. Artykuł 24 ust. 2 pkt 3 p.z.p. nie wiąże natomiast przesłanek wykluczenia z winą wykonawcy. Zawinione przez wykonawcę złożenie nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik postępowania powoduje konieczność wykluczenia go z postępowania niezależnie od postaci winy. Natomiast dla podlegania odpowiedzialności karnej z powodu poświadczenia nieprawdy w celu uzyskania zamówienia niezbędne jest popełnienie czynu zabronionego z winy umyślnej i w warunkach zamiaru bezpośredniego. (KIO 2262/12).
Anna Stańczuk