W 2019 roku obywatel Egiptu złożył wniosek o ochronę międzynarodową w Grecji, gdy był jeszcze nieletni. W swojej aplikacji wyraził życzenie ponownego połączenia się ze swoim wujem S., również obywatelem Egiptu, który przebywał legalnie w Holandii i który wyraził na to zgodę. W 2020 r. władze greckie zwróciły się o opiekę nad nim do władz holenderskich, zgodnie z obowiązującymi przepisami rozporządzenia Dublin III 1. Holenderski Sekretarz Stanu odrzucił jednak ten wniosek ze względu na to, że nie można było ustalić rzekomego związku z S. Ponadto złożono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, ale został on odrzucony. Wnioskujący złożył również skargę do Sekretarza Stanu na odmowę przejęcia, ale ten odrzucił to roszczenie jako ewidentnie niedopuszczalne na tej podstawie, że ugoda Dublin III nie daje wnioskodawcom ubiegającym się o ochronę międzynarodową możliwości zakwestionowania takich decyzji o odrzuceniu.

Czytaj też: Ubieganie się o udzielenie ochrony międzynarodowej – aspekty praktyczne >>>

Następnie wnioskodawca i S. wystąpili do sądu w Haarlemie (Holandia), który postanowił zadać pytania w trybie prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości w celu ustalenia, czy zainteresowane osoby mają prawo do ubiegania się o sądowy środek odwoławczy.

 

Ochrona sądowa dla małoletniego, nie dla jego wuja

W wydanym 1 sierpnia br. wyroku Trybunał odpowiedział, że rozporządzenie Dublin III w związku z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej, skutecznie narzuca przyznanie prawa do odwołania sądowego wobec małoletniego bez opieki przeciwko postanowieniu o odmowie opieki. Z drugiej strony krewny tego małoletniego nie korzysta z takiego prawa regresu.
Trybunał zauważył, że ​​nawet jeśli na podstawie wykładni literalnej rozporządzenie nie wydaje się przyznawać prawa do odwołania się osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową wyłącznie w celu zakwestionowania decyzji przeniesienia, nie wyklucza to jednak, że prawo do odwołania przysługuje również małoletniemu wnioskodawcy.

Czytaj także: Para pochodzi z dwóch państw, a przebywa w trzecim - TSUE określa właściwość sądu rodzinnego>>
 

Utrwalone orzecznictwo TSUE

Trybunał powołał się na swoje utrwalone orzecznictwo, zgodnie z którym przepisy prawa wtórnego Unii muszą być interpretowane i stosowane z poszanowaniem praw podstawowych.
Trybunał przypomina, że ​​ochrona sądowa małoletniego wnioskodawcy bez opieki nie może różnić się w zależności od tego, że wnioskodawca podlega decyzji o przekazaniu wydanej przez wnioskujące państwo członkowskie lub decyzji, w której wezwane państwo członkowskie odrzuca wniosek o przejęcie wnioskodawcy.

 


W tym kontekście Trybunał wskazał również, że małoletni bez opieki wymagają, ze względu na ich szczególną podatność, szczególne gwarancje proceduralne. Natomiast w odniesieniu do krewnego powoda Trybunał zauważył, że ​​żaden przepis rozporządzenia nie nadaje mu prawa, którego mógłby dochodzić w sądzie przeciwko postanowieniu o odrzuceniu.