Czytaj:  Kolejne odwołania sędziów SN od decyzji KRS >>

Jak przypomina SN w opublikowanym na stronie internetowej komunikaciie, pytanie prejudycjalne, z którym 1 sierpnia 2018 r. Sąd Najwyższy zwrócił się do Trybunału w sprawie z odwołania sędzi SN Anny Owczarek (sygn. akt III PO 6/18) brzmi:
Czy art. 47 Karty Praw Podstawowych w związku z art. 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U.UE. Polskie wydanie specjalne Rozdział 05, Tom 04, s. 79) należy interpretować w ten sposób, że w przypadku wniesienia do sądu ostatniej instancji Państwa Członkowskiego środka zaskarżenia opartego na zarzucie naruszenia zakazu dyskryminacji ze względu na wiek wobec sędziego tego sądu wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, sąd ten – w celu udzielenie ochrony uprawnieniom wynikającym z prawa unijnego przez zastosowanie środka tymczasowego przewidzianego w prawie krajowym – ma obowiązek odmówić zastosowania przepisów krajowych zastrzegających właściwość w sprawie, w której wniesiono środek zaskarżenia, dla komórki organizacyjnej tego sądu, która nie działa ze względu na niepowołanie orzekających w niej sędziów?

W sprawie tej Sąd Najwyższy postanowił wstrzymać wykonanie uchwały z 12 lipca 2018 r. „Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 12 lipca 2018 r. w przedmiocie dalszego zajmowania stanowiska sędziego Sądu Najwyższego przez Annę Owczarek” przez nakazanie powstrzymania się od przekazania uchwały Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej do czasu rozpoznania odwołania.

Jak przypomina SN, w związku ze skierowaniem do TSUE tego pytania prejudycjalnego Sąd Najwyższy 1 sierpnia br. wydał postanowienia o takiej samej treści w sprawach z odwołań sędziego SN Józefa Iwulskiego (sygn. III PO 4/18) oraz sędzi SN Marii Szulc (sygn. III PO 5/18) od uchwał KRS z dnia 12 lipca 2018 r.

Czytaj:  KRS jednak analizuje odwołania trojga sędziów SN >>