Manowska domaga się zmiany oceny finansów SN

Sejmowa Komisja Finansów Publicznych przyjęła negatywną opinii Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w sprawie wykonania przez Sąd Najwyższy budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2024 roku. I Prezes Sądu Najwyższego stanowczo się jej sprzeciwia. Prof. Małgorzata Manowska uważa, że jest ona stronnicza i motywowana przesłankami pozamerytorycznymi.

Stwierdzenie, że „(…) Sejm Rzeczypospolitej Polskiej zwraca uwagę na nieprawidłowości w wykonaniu budżetu państwa w: części budżetowej 04 – Sąd Najwyższy" nie znajduje oparcia w faktach i pozostaje w sprzeczności z opiniami wyrażonymi przez Najwyższą Izbę Kontroli, a także Biuro Ekspertyz i Oceny Skutków Regulacji Kancelarii Sejmu – zwraca uwagę I Prezes SN.

Nie stwierdzono uchybień

Prof. Manowska podkreśla, że wykonanie budżetu państwa za rok 2024 przez Sąd Najwyższy było przedmiotem wnikliwej kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli, która pozytywnie oceniła wykonanie budżetu państwa w 2024 r. W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych w obszarach wymienionych przy opisie celu i zakresu kontroli nie stwierdzono nieprawidłowości. Wydatki zrealizowane w granicach posiadanych środków finansowych oraz kwot ujętych w planie finansowym Sądu Najwyższego. Ocena została sformułowana na podstawie analizy 20 306,1 tys. zł, tj. 9,1 proc. wydatków Sądu Najwyższego. Stwierdzono, że zostały one wykonane w sposób celowy i gospodarny. Objęte badaniem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przeprowadzono zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W 2024 r. dochody budżetowe w części 04 zostały zrealizowane w kwocie 863,4 tys. zł. Wykonane wydatki budżetowe wyniosły 224 137,1 tys. zł i stanowiły 0,03 proc. wydatków budżetu państwa w 2024 r. Sąd Najwyższy nie realizował wydatków finansowanych z rezerw budżetowych, projektów finansowanych z udziałem budżetu środków europejskich, a także nie finansował wydatków innych jednostek.

W związku z brakiem stwierdzenia nieprawidłowości, Najwyższa Izba Kontroli nie sformułowała żadnych uwag ani wniosków pokontrolnych.

Zatem – jak ocenie prof. Manowska – „ze zdumieniem należy przyjąć opinię wyrażoną najpierw przez Komisję Sprawiedliwości i Praw Człowieka, a następnie przez Komisję Finansów Publicznych”. Jest to tym bardziej niezrozumiałe z racji, że stanowisko zajęte przez te Komisje nie jest poparte żadną rzetelną i merytoryczną argumentacją. Ponadto, zarówno w czasie posiedzenia Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, które odbyło się w dniu 25 czerwca 2025 roku, jak i posiedzenia Komisji Finansów Publicznych mającego miejsce w dniu 9 lipca 2025 roku, na których obecni byli przedstawiciele Sądu Najwyższego, Członkowie Komisji nie wyrazili żadnych wątpliwości co do kwestii związanych ściśle z wykonaniem budżetu państwa w części 04 Sąd Najwyższy.

Ingerencja władzy wykonawczej

W tym kontekście, postępowanie Komisji może wywoływać wątpliwość co do tego czy rzeczywiście negatywna uchwała podyktowana była merytorycznymi i rzetelnymi przesłankami, a także czy nie ma na celu ingerencji w zagwarantowaną art. 173 Konstytucji RP niezależność Sądu Najwyższego - uważa I Prezes SN.

Należy jednocześnie wskazać - dodaje, że niezasadnym jest dokonywanie oceny wykonania budżetu państwa przez pryzmat innych przesłanek niż legalność, gospodarność, celowość i rzetelność, do których to, jak już wskazano powyżej, nie miała żadnych zastrzeżeń Najwyższa Izba Kontroli – twierdzi I Prezes.

Ponadto wskazuje, że przyjęty przez Komisję Finansów Publicznych projekt uchwały wykracza poza zakres kompetencji wyrażony normą art. 226 ust. 2 Konstytucji RP, która uprawnia Sejm jedynie do rozpatrzenia przedłożonego przez Radę Ministrów sprawozdania z wykonania ustawy budżetowej oraz podjęcia uchwały o udzieleniu lub odmowie udzielenia Radzie Ministrów absolutorium. Jednocześnie, jedynym kryterium, którym powinien kierować się Sejm, podejmując decyzję w przedmiocie absolutorium, jest kryterium legalności, czyli wykonania ustawy budżetowej zgodnie z jej treścią Opinie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka są szczególnie dotkliwe i krzywdzące dla pracowników Sądu Najwyższego, których całoroczna rzetelna i sumienna praca oraz zaangażowanie spotyka się z niesprawiedliwą oceną.

Sąd Najwyższy wyraża nadzieję, że Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględni rzetelne i merytoryczne oceny dokonane przez Najwyższą Izbę Kontroli oraz Biuro Ekspertyz i Oceny Skutków Regulacji Kancelarii Sejmu, a w rezultacie wprowadzi zmianę w projektowanej uchwale.

Nowość