Zgodnie z przewidzianym w tej zmianie nowym brzmieniem art. 130a tej ustawy w razie odmowy przez sąd orzeczenia przepadku pojazdu w przypadku bezzasadnego jego usunięcia, koszty usunięcia i przechowywania tego pojazdu ponosi podmiot, który wydal dyspozycję jego usunięcia. W myśl ust. 4 art. 130a ustawy, stosowną dyspozycję wydaje policjant, strażnik gminny (miejski) lub osoba dowodząca akcją ratowniczą. Powołana regulacja odczytywana literalnie może prowadzić do konkluzji, że przedmiotowymi kosztami obciążona zostanie osoba, która w ramach wykonywania obowiązków służbowych wydała bezzasadną dyspozycję usunięcia pojazdu. Uzasadnienie projektu nie wyjaśnia, czy taka była intencja nowelizacji, czy też celem zmiany przepisów było obciążenie tymi kosztami podmiotu, w imieniu którego działają osoby, wymienione w art. 130a ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym.



 
  Prawo o ruchu drogowym>>>