Fundacja przypomina, że Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że TS UE jest  wspomagany przez ośmiu rzeczników generalnych. Liczba ta może ulec  zmianie, wyłącznie wtedy, gdy zwiększenia grona rzeczników generalnych  zażąda TS UE. W tym celu Trybunał musi wystąpić z wnioskiem do Rady UE,  gdzie decyzja podejmowana jest w sposób jednomyślny.
Jak dotąd powiększenie Unii Europejskiej o dwanaście nowych państw  członkowskich pociągnęło za sobą zwiększenie liczby sędziów w TS UE.
Zmiana ta nie wpłynęła jednak na liczbę rzeczników generalnych.
Zdaniem autorów wystapienia, rola rzecznika generalnego w funkcjonowaniu TS UE jest nie do  przecenienia. Jego zadaniem jest wydawanie opinii w sprawach  rozpatrywanych przez Trybunał, w których występuje nowe, istotne  zagadnienie prawne. Przestawia szczegółową analizę sprawy i w sposób  niezależny proponuje Trybunałowi rozwiązanie danego zagadnienia prawnego. Tym samym przyczynia się do kompletnego i rzetelnego
rozstrzygnięcia sprawy.
Stanowisko rzecznika generalnego obsadzane jest spośród osób o  niekwestionowanej niezależności i bezstronności. Są to osoby mające
kwalifikacje wymagane w ich państwach do zajmowania najwyższych  stanowisk sądowych lub prawnicy o uznanej kompetencji.
Zdaniem Fundacji Helsikiej, oObecna liczba rzeczników generalnych nie pozwala na ich  uczestnictwo w wielu ważnych, kluczowych dla UE sprawach. Dodatkowo,  konieczność zmiany liczby rzeczników generalnych nabiera istotnego  znaczenia z powodu zwiększającej się roli TS UE w zakresie ochrony praw  podstawowych. Jest to wynikiem, między innymi, wejścia w życie Karty  Praw Podstawowych, wzmocnienia praw wynikających z obywatelstwa  unijnego, czy rosnącej w Trybunale liczby spraw dotyczących  przeciwdziałania dyskryminacji.
W związku z tym Helsińska Fundacja Praw Człowieka zwróciła się do  prezesa Trybunału Sprawiedliwości UE wskazując, że zwiększenie liczby
rzeczników generalnych jest istotne dla funkcjonowania TS UE. Fundacja  podkreśliła również, że będzie to wyrazem wykonania obowiązującego  prawa, które jest wynikiem konsensusu wypracowanego przez państwa  członkowskie w trakcie negocjacji nad ostateczną wersją treści traktatu
reformującego UE.