Prokuratorowi H.Ż. Prokurator Generalny odmówił wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Decyzja uznaniowa
Uzasadniając swoje stanowisko, PG wskazał, iż w uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że Prokurator Regionalny nie popiera wniosku skarżącego, a także że wniosek ten został negatywnie zaopiniowany przez Krajową Radę Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym. Ponadto wskazał, że w ocenie Prokuratora Generalnego, jako regułę należy traktować przejście prokuratora w stan spoczynku z dniem ukończenia 65. roku życia.
Czytaj: Izba Dyscyplinarna SN uchyliła immunitet prokuratorowi stanu wojennego>>
Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, możliwość dalszego pozostawania na stanowisku prokuratora stanowi wyjątek, a wyrażenie zgody przez Prokuratora Generalnego na dalsze zajmowanie stanowiska, ma charakter fakultatywny i jest uzależnione od całokształtu okoliczności, a więc zarówno przesłanek obiektywnych, jaki subiektywnych, dotyczących konkretnego prokuratora.
LINIA ORZECZNICZA: Data urodzenia sędziego lub prokuratora jako informacja publiczna >
Jakość pracy i sprawność
Skarżący uważa, że decyzja powinna być oparta na zobiektywizowanych kryteriach. Decyzja ta nie może być podjęta w sposób zupełnie dowolny, bez uwzględnienia okoliczności przemawiających zarówno za, jak i przeciwko udzieleniu zgody. Jak zaznaczył, wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora, po ukończeniu 65. roku życia, uzasadniać mogą szczególne okoliczności mające oparcie w interesie służby lub leżące po stronie prokuratora. Przy czym Prokurator Generalny jest zobowiązany w ramach przyznanej mu kompetencji, do wyważenia tych okoliczności i interesów. Liczy się więc:
- efektywności pracy prokuratora,
- jakość oraz szybkości prowadzonych i nadzorowanych postępowań,
- zasadności i celowości stosowania środków zapobiegawczych oraz zabezpieczeń majątkowych,
- skuteczności zaskarżanych decyzji procesowych, działalności poza karnej, a także
- skuteczności kierowanych do sądów aktów oskarżenia i wniosków.
Skarżący wskazał, że znane jest mu stanowisko Sądu Najwyższego, sprowadzające się do stwierdzenia, iż uzasadnionym kierunkiem prowadzenia polityki kadrowej w jednostkach organizacyjnych prokuratury jest „pokoleniowa” wymiana kadr prokuratorskich, związana z osiągnięciem przez zasłużonych prokuratorów wieku umożliwiającemu im skorzystanie z przywileju prokuratorskiego stanu spoczynku. Ale z drugiej strony, z potrzebą umożliwienia przejęcia tej służby przez innych doświadczonych prokuratorów oraz zapewnienie etatów dla nowych kadr.
Zabrakło oceny kwalifikacji
Sąd Najwyższy w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej uchylił 26 stycznia br. decyzję Prokuratora Generalnego. Ocenił, że zabrakło w uzasadnieniu zwłaszcza jakiegokolwiek odniesienia się do okoliczności leżących po stronie skarżącego.
W decyzji w ogóle nie odniesiono się do doświadczenia zawodowego, stażu pracy i wiedzy skarżącego, nie uwzględniono żadnych ocen i opinii służbowych o skarżącym, jak też nie odniesiono się do jego stanu zdrowia, czy też podniesionej we wniosku okoliczności nabycia prawa do nagrody jubileuszowej, po osiągnięciu stażu 45 lat pracy. Nie jest w tym zakresie wystarczające stwierdzenie, że Prokurator Regionalny nie popiera wniosku skarżącego, a także że wniosek został negatywnie zaopiniowany przez Krajową Radę Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym.
Pomimo zatem deklarowanej przez Prokuratora Generalnego na wstępie uzasadnienia potrzeby uwzględnienia „całokształtu okoliczności, a więc zarówno przesłanek obiektywnych, jak i subiektywnych”, z treści uzasadnienia wynika, że Prokurator Generalny uwzględnił wyłącznie nader wąsko i specyficznie rozumiany interes służby, w postaci polityki kadrowej zmierzającej do pokoleniowej wymiany kadr prokuratorskich.
Z uzasadnienia decyzji nie wynika to, by Prokurator Generalny wziął pod uwagę jakiekolwiek inne okoliczności, w tym również te, które zawierają się w kompleksowo pojmowanym interesie służby.
SN ocenił, że wydanie decyzji nastąpiło bez należytego wyważenia, z poszanowaniem zasady proporcjonalności i zasady równego traktowania. A ponadto nie wzięto pod uwagę interesu służby.
PROCEDURA: Przystąpienie prokuratora do postępowania >
W skład sądu wchodzili: Mirosław Sadowski (przewodniczący, sprawozdawca), Adam Redzik i Aleksander Stępkowski. Od wyroku zdanie odrębne złożył Mirosław Sadowski.
Sygnatura akt I NO 49/21, wyrok Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN z 26 stycznia 2022 r.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
