Mandat karny stosowany w prawie karnym skarbowym jest najbardziej uproszczoną formą nałożenia kary grzywny za popełnione czyny zabronione stanowiące wykroczenie skarbowe. Karę grzywny w drodze mandatu karnego nałożyć można jedynie, gdy osoba sprawcy i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary surowszej. Jednocześnie w myśl art. 137 § 3 ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 186) warunkiem nałożenia kary grzywny w drodze mandatu karnego jest wyrażenie przez sprawcę wykroczenia skarbowego zgody na przyjęcie mandatu; zgodę tę odnotowuje się na dokumencie mandatu karnego.

Jednym z najczęściej popełnianych przez podatników wykroczeń skarbowych jest zachowanie polegające na nieterminowym złożeniu organowi podatkowemu deklaracji lub oświadczenia (por. art. 56 § 4 k.k.s.). Minister zaznaczył, że prowadzenie przez urzędy skarbowe postępowań mandatowych wobec tego rodzaju czynów jest prawnie usankcjonowane, dlatego też nie można mówić o niesłusznym nakładaniu mandatów, co zarzucił poseł w interpelacji.

Aczkolwiek minister zaznaczył, że w zadaniach dyrektorów izb skarbowych na 2013 rok zlecił szersze stosowanie działań prewencyjnych i informacyjnych.