Podatnik, którego jedynymi dochodami są dochody ze stosunku pracy chciałby zainwestować swoje oszczędności uzyskanymi z tego tytułu. W tym celu zamierza korzystać z internetowego serwisu typu social lending, którego działalność polega na kojarzeniu ze sobą osób fizycznych, które chcą udzielić lub wziąć pożyczkę. Podatnik, korzystając z serwisu społecznościowego, lokowałby swoje wolne środki udzielając pożyczek pieniężnych innym użytkownikom tego serwisu, będącym osobami fizycznymi. Umowy pożyczki zawierane są bezpośrednio pomiędzy pożyczkodawcą oraz pożyczkobiorcą poprzez złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej.

Organ podatkowy doszedł do wniosku, że w przedstawionym stanie faktycznym czynności związane z udzielaniem pożyczek przez internet (za pośrednictwem serwisu internetowego typu social lending) stanowią pozarolniczą działalność gospodarczą. Przyjęta kwalifikacja źródła przychodu wynika z tego, że pożyczki udzielane są w sposób zorganizowany, tzn. wnioskodawca, aby móc udzielać pożyczek musi się podporządkować regułom wyznaczonym przez serwis, musi też posiadać sprzęt komputerowy, dostęp do Internetu. O ciągłym wykonywaniu działalności świadczy natomiast fakt, że pożyczki mają być udzielane średnio raz w miesiącu. Nie ma więc w tym przypadku mowy o sporadycznym czy jednorazowym wydarzeniu.

Zdaniem podatnika podstawowym problemem w sprawie jest ustalenie granicy intensywności ukierunkowanej gospodarczo aktywności ludzkiej, poniżej której aktywność ta nie jest działalnością gospodarczą, a powyżej której aktywność ta musi być kwalifikowana, jako działalność gospodarcza ze wszystkimi tego skutkami. Podatnik uznał, że działalność, którą chce podjąć nie spełnia, ze względu na swój charakter kryteriów ciągłości i zorganizowanego charakteru. Tym samym przychodów z odsetek od pożyczek udzielanych incydentalnie w serwisie internetowym nie da się jednoznacznie zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o PIT, w rezultacie czego należy uznać, że są to przychody z kapitałów pieniężnych.

Sprawa trafiła do NSA. Zdaniem sądu odwoływanie się do pojmowanego przez podatnika kryterium pozwalającego odróżnić działalność gospodarczą od wszelkich innych rodzajów aktywności ludzkiej "ukierunkowanej gospodarczo" nie znajduje umocowania w treści przepisów prawa, a subiektywne odczucie podatnika co do niedochowania wymagań "działalności profesjonalnej" nie podważa prawidłowości dokonanych przez organ podatkowy ustaleń. Dla sądu niezrozumiałe jest też twierdzenie podatnika odnoszące się do "skali aktywności w serwisie". Działalność gospodarcza może być prowadzona w różnej skali (wymiarze), co samo przez się nie wpływa na sposób jej prawnopodatkowej kwalifikacji. Reasumując Sąd przekonująco, uwzględniając zasady logiki i bezpośrednie brzmienie obowiązujących przepisów prawa materialnego, uzasadnił swoje stanowisko, wykazując spełnienie – w rozpatrywanej sytuacji – wszystkich cech działalności gospodarczej.

Wyrok NSA z 16 lutego 2012 r., II FSK 1472/10.