Ustawa ma na celu określenie zasad udzielania wzajemnej pomocy między Polską a państwami członkowskimi UE i państwami trzecimi przy dochodzeniu podatków, ceł i innych należności pieniężnych.

Przepisy ustawy przewidują w szczególności współpracę z państwami członkowskimi UE, polegającą na wymianie informacji o zobowiązanych do płacenia podatków, powiadamianiu o dokumentach oraz dochodzeniu lub zabezpieczaniu należności pieniężnych. Zakres należności, co do których pomoc może się odbywać na podstawie ustawy, obejmie wszystkie podatki i cła każdego rodzaju oraz należności pieniężne z nimi związane. Zgodnie z ustawą przedmiotem tej pomocy będą należności nie starsze niż pięć lat od dnia upływu terminu płatności. Minimalna łączna wysokość należności pieniężnych, które będą podstawą wystąpienia z wnioskiem o pomoc, została określona na poziomie 1,5 tys. euro.

W celu zagwarantowania równej pozycji wierzycieli polskich i zagranicznych, ustawa zmieniła także niektóre przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Wprowadzono też zmiany np. w Ordynacji podatkowej, Kodeksie postępowania cywilnego oraz Prawie bankowym.