Chodziło o spór pomiędzy prezydentem miasta (organem podatkowym) a spółką z branży rolniczo-chemicznej. Sprawa dotyczyła obowiązku zapłaty daniny na poczet podatku od nieruchomości od infrastruktury portowej w latach 2007-2010. Spółka z ostrożności procesowej uiściła tę daninę i złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Jednak była pewna swojej wygranej (w analogicznej sprawie zapadł wyrok NSA na korzyść podatnika) i z tego powodu nie zaliczyła spornej części podatku od nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów w CIT. Jedynie uwzględniła ten wydatek dla celów rachunkowych i utworzyła aktywa na podatek odroczony.
W 2015 r. NSA wydał niekorzystny dla spółki wyrok. W konsekwencji utworzone aktywa zostały rozwiązane. W tym miejscu powstała u spółki wątpliwość co do momentu zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów.
Zapłacony podatek jako koszt uzyskania przychodu
Sama twierdziła, że zapłacona danina powinna zostać uznana za koszty w roku zakończenia sporu w przedmiocie tego wydatku. Argumentowała to tym, że wydatek uznawany za koszty musi mieć charakter definitywny, a takiego nie miał on, aż do momentu wydania prawomocnego wyroku przez NSA. Podatniczka podkreślała, że zapłaciła podatek tylko z ostrożności procesowej. Natomiast fakt złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty podważa tezę, że ten wydatek w momencie zapłaty miałby mieć charakter ostateczny. Spółka liczyła na realny zwrot pieniędzy.
Innego zdania był dyrektor izby skarbowej, który uważał, że poniesione przez spółkę wydatki były potrącane w dacie ich faktycznego poniesienia. Fiskus podkreślił, że nie chodzi tutaj o jakiekolwiek ujęcie wydatku, ale o ujęcie go jako kosztu. Przy czym bez znaczenia pozostają okoliczności utworzenia przez spółkę aktywa na podatek odroczony i domniemanego braku definitywności takiego wydatku – stwierdził organ interpretacyjny.
Zobacz również:
Podatek od nieruchomości płaci się także w okresie zawieszenia >>
Kiedy podatek od nieruchomości w spółce w z o.o. jest kosztem uzyskania przychodu? >>
WSA: Nie można skarżyć decyzji, jeśli nie jest się jej adresatem >>
Definitywny wydatek
Spółka przegrała spór przed sądami administracyjnymi. Wojewódzki Sąd Administracyjny (I SA/Gd 249/16) wskazał, że skoro złożyła ona deklarację i uiściła wykazany w niej podatek, to wydatek ten miał niewątpliwie definitywny (bezzwrotny) charakter.
17 października br. Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 3076/16) potwierdził także, że złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości nie wyeliminowało z obrotu prawnego złożonej deklaracji. W żaden też sposób nie uchyliło domniemania, że podatek w niej wykazany jest do zapłaty, ani nie spowodowało też, że uiszczony podatek utracił bezzwrotny charakter.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.