To jedna z uwag, jakie przedstawili eksperci Konfederacji Lewiatan do rządowego projektu ustawy o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, ceł i innych należności pieniężnych. Przekazany do konsultacji projekt wynika z konieczności transpozycji dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 26 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń.
Wątpliwości Lewiatana wzbudziła też klauzula ważnego interesu publicznego wskazana w projektowanym przepisie Art. 34 ust. 6. Jako niedookreślona, nie powinna dawać możliwości złożenia wniosku o udzielenie pomocy nie stosując się do terminów przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz terminów dochodzenia należności. Terminy te powodują wygaśnięcie możliwości dochodzenia wierzytelności i powinny mieć charakter bezwzględny.
Eksperci zauważyli także, że zabezpieczenie należności pieniężnych nie powinno się odbywać na zasadzie automatycznej, od razu po otrzymaniu dokumentu od państwa członkowskiego o ustanowieniu zabezpieczenia, bez formalnego zatwierdzenia tego dokumentu przez polskie organy egzekucyjne z punktu widzenia polskich przepisów o dopuszczalności zabezpieczenia. Oczywistym jest, iż zabezpieczenie wierzytelności nie powinno prowadzić do jej zaspokojenia, jednak może skutecznie uniemożliwić prowadzenie działalności gospodarczej przez podatnika, dlatego wnioski o zabezpieczenie powinny podlegać weryfikacji.
Dlatego przepis art. 86 ust. 2 pkt 4 wskazujący na obligatoryjne elementy zarządzenia zabezpieczenia, w szczególności, klauzulę organu egzekucyjnego o przyjęciu zarządzenia zabezpieczenia do wykonania, powinien nakładać na organ egzekucyjny obowiązek brania pod uwagę dopuszczalności dokonania zabezpieczenia w kontekście włączeń możliwości świadczenia pomocy przy dochodzeniu należności publicznoprawnych (np. upływ 5 letniego terminu).