KIMSF proponuje doprecyzowanie MSR 12

25 marca odbyło się comiesięczne spotkanie Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej (KIMSF ang. IFRIC). Podsumowanie dyskusji, jaka się odbyła podczas tego spotkania oraz decyzji zostało opublikowane w aktualizacjach IFRIC.

W trakcie tego spotkania członkowie KIMSF dyskutowali nad zagadnieniami, jakie zostały zgłoszone do Komitetu w związku z problemami przy stosowaniu poszczególnych standardów. W szczególności dyskusja dotyczyła następujących zagadnień:

- szczególnych przypadków zastosowania MSSF 11,

- ujmowania aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego (zgodnie z MSR 12) wynikających z niezrealizowanych strat,

- zdefiniowania tzw. „zapasu podstawowego” i określenia czy stanowi on składnik zapasów czy rzeczowych aktywów trwałych.

W odniesieniu do MSSF 11 KIMSF dyskutował nad tym, czy „inne fakty i okoliczności” mogą powodować powstanie praw bądź zobowiązań, w rezultacie których wspólne uzgodnienie umowne powinno być klasyfikowane jako wspólne działanie. KIMSF uznał, że uzupełnienie aktualnych wytycznych stosowania MSSF 11 o dodatkowe przykłady ilustrujące nie jest najlepszym sposobem wyjaśnienia tego zagadnienia. W rezultacie postanowiono skonsultować się z IASB przed dalszym jego procedowaniem.

KIMSF zdecydował natomiast wstępnie o rekomendowaniu IASB propozycji poprawki do MSR 12 precyzującej sposób ujmowania aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego powstających w związku z niezrealizowanymi stratami na instrumentach dłużnych wycenianych w wartości godziwej. Sugerowana poprawka polegałaby przede wszystkim na dodaniu przykładu ilustrującego, który objaśniałby sposób ustalania i ujmowania odroczonego podatku dochodowego wynikającego ze wskazanego wyżej tytułu.

Podczas opisywanego spotkania był prezentowany proponowany przykład ilustrujący. KIMSF uznał go jednak za zbyt skomplikowany. Podjęto decyzję o jego uproszczeniu, a następnie przekazaniu do IASB wraz z rekomendacją zalecającą jego uwzględnienie w MSR 12.

Kolejnym tematem omawianym podczas spotkania KIMSF w dniu 25 marca był problem ujęcia tzw. zapasów podstawowych (ang. core inventories). Zapasy takie są zwyczajowo definiowane jako minimalna ilość surowca/materiału, która:

- jest niezbędna do uruchomienia produkcji i jej kontynuowania,

- nie może być fizycznie oddzielona od pozostałych zapasów,

- może być usunięta jedynie w sytuacji likwidacji zakładu produkcyjnego.

W praktyce istnieją wątpliwości, czy takie „zapasy podstawowe” powinny być ujmowane zgodnie z MSR 2 Zapasy, czy raczej zgodnie z MSR 16 Rzeczowe aktywa trwałe. KIMSF zauważył, że wymagane jest przeprowadzenie analizy w przekroju różnych sektorów z uwagi na znaczne rozbieżności zarówno w odniesieniu do sposobu traktowania „zapasów podstawowych” dla potrzeb sprawozdawczości finansowej, jak również samego zakresu uznawania określonych zapasów za „podstawowe”.

W rezultacie KIMSF zdecydował, iż w odniesieniu do tego zagadnienia powinna zostać opracowana interpretacja. Dalsze prace prowadzone nad „zapasami podstawowymi” będą omawiane w trakcie kolejnych obrad KIMSF.

Na spotkaniu 25 marca KIMSF debatował również nad doprecyzowaniem, dla potrzeb MSR 8, różnic pomiędzy „zmianą polityki rachunkowości” a „zmianą szacunku”. KIMSF zauważył, że MSR 8 nie precyzuje okoliczności, w jakich zmiana szacunku jest dozwolona (podczas gdy istnieją wyjaśnienia wskazujące okoliczności uzasadniające dobrowolną zmianę polityki rachunkowości). Tymczasem zmiana szacunku może wynikać zarówno ze zmian metody dokonywania szacunku, jak również ze zmiany zmiennych wykorzystanych w danej metodzie. Zdaniem KIMSF wskazane byłoby opracowanie wytycznych wskazujących okoliczności, w których zmiana szacunku jest uzasadniona. Rekomendacje w tym zakresie zostaną przekazane do IASB.

KIMSF zdecydował także o braku potrzeby procedowania nad szeregiem innych zagadnień, jakie zostały zgłoszone do Komitetu przez różne zainteresowane strony. Zagadnienia te dotyczyły m.in.:

- definicji usług lub działalności związanej z inwestowaniem w świetle regulacji MSSF 10,

- znaczenia „kosztów krańcowych” w odniesieniu do umów leasingu w świetle MSR 17,

- ujmowania strukturyzowanych transakcji terminowych repo w świetle MSR 39.

KIMSF uznał, że w odniesieniu do powyższych zagadnień obowiązujące regulacje (wraz z wyjaśnieniami) są wystarczające, a zagadnienie dotyczące MSR 39 dodatkowo odnosi się do określonych, szczególnych transakcji, których wyjaśnianie nie stanowi przedmiotu działalności KIMSF.

Kolejne spotkanie KIMSF jest planowane na 13-14 maja 2014 r.

Artykuł pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego