Spółka wystąpiła o interpretację indywidualną w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Prowadzi ona działalność gospodarczą m.in. na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie dwóch zezwoleń. Pierwsze wydane zostało w 2012 r. (dalej: zezwolenie I), a drugie wydane zostało w 2014 r. w związku z dalszą rozbudową istniejącego już przedsiębiorstwa (dalej: zezwolenie II). Skarżąca chciała wiedzieć, czy prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, zwolnionej na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT na podstawie dwóch zezwoleń, rodzi obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT pozwalającej ustalić dochód odrębnie dla działalności opodatkowanej i odrębnie dla działalności zwolnionej obejmującej działalność prowadzoną na podstawie tych zezwoleń. A także, czy spółka powinna dyskontować całą pomoc publiczną (tj. faktycznie otrzymane zwolnienie podatkowe na podstawie dwóch zezwoleń łącznie), najpierw na dzień uzyskania zezwolenia I, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach tego zezwolenia limitu pomocy, na dzień wydania zezwolenia II.
Czytaj w LEX: Specjalna strefa ekonomiczna jako instrument optymalizacji podatkowej >
Jakie ewidencje trzeba prowadzić?
Spółka twierdziła, że jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, czyli w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu (wyniku podatkowego) zwolnionego z podatku (z tytułu prowadzenia działalności na terenie strefy) oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych.
Czytaj w LEX: Ewidencja rachunkowa w podatku dochodowym od osób prawnych >
Ponadto, w ocenie spółki powinna dyskontować całą uzyskaną pomoc publiczną na podstawie dwóch zezwoleń, najpierw na dzień uzyskania zezwolenia I, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach zezwolenia I limitu pomocy publicznej, na dzień wydania zezwolenia II.
Zobacz również: Resort finansów poleca rozwiązania, których nie ma w przepisach >>
Minister Finansów uznał jej stanowisko za nieprawidłowe. Według niego, spółka jest zobowiązana do odrębnego ustalenia osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Uznał też, że spółka nie ma prawa do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie strefy na poszczególne zezwolenia. Nie może również dyskontować pomocy publicznej wynikającej łącznie ze wszystkich posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy (tj. zezwolenia I oraz zezwolenia II) w trybie kolejnego wykorzystywania limitów wynikających z poszczególnych zezwoleń.
Sprawdź procedurę w LEX: Dochody podlegające zwolnieniu z tytułu prowadzenia działalności w SSE >
WSA w Poznaniu zaaprobował stanowisko organu wydającego interpretację uznając, że skoro przedmiotem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE jest zawsze jedna inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego zezwolenia, zaś dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, to skarżąca zobowiązana będzie do odrębnego ustalania osiągniętego dochodu w ewidencji w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Jej obowiązkiem będzie też prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób umożliwiający osobne obliczenie dochodu z tytułu realizacji projektów, objętych odrębnymi zezwoleniami strefowymi, co pozwoli na prawidłowe zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Zaniechania sądu naruszyły Konstytucję
Według NSA, uzasadnienie zaskarżonego wyroku uchyla się spod kontroli instancyjnej sądu kasacyjnego. Sąd I instancji nie rozważył bowiem wszystkich zarzutów podniesionych w skardze spółki. W ogóle nie odniósł się też do zarzutu dotyczącego drugiego pytania, a mianowicie kwestii naruszenia przepisów prawa materialnego polegającego na uznaniu przez organ, że nie jest możliwe dyskontowanie pomocy publicznej wynikającej łącznie ze wszystkich posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie jednej SSE i chronologiczne wykorzystywanie limitów wynikających z poszczególnych zezwoleń w odniesieniu do sumy dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie jednej SSE. I to mimo, że – jak zauważył NSA ‒ spółka przedstawiła w skardze obszerną argumentację przemawiającą za zasadnością podnoszonych przez nią zarzutów co do kalkulacji wyniku podatkowego w przypadku posiadania więcej niż jednego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.
Sprawdź w LEX: Jak korzystać ze zwolnienia w przypadku, gdy część produkcji prowadzona jest poza SSE? >
Zdaniem NSA, te zaniechania sądu I instancji skutkowały pozbawieniem skarżącej uprawnienia do dwuinstancyjnego rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym (tj. art. 176 ust. 1 Konstytucji RP).
Wyrok NSA, sygn. akt II FSK 3761/17
Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w LEX:
Specjalne strefy ekonomiczne jako pomoc publiczna - ujęcie w księgach rachunkowych >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
