W trakcie kwietniowych obrad dyskutowane były aktualne zagadnienia dotyczące sprawozdawczości finansowej. Pierwszy dzień obrad został poświęcony na tzw. edukacyjną sesję poświęconą proponowanemu nowemu standardowi Leasing. Kolejne sesje były poświęcone poszukiwaniu rozwiązań w najbardziej aktualnych obszarach regulacji, w tym w szczególności:

- projektowi nowego standardu Leasing,

- zmianom do MSR 16 i MSR 41 dotyczącym roślin produkcyjnych,

- zmianom do MSSF 10 i MSR 28 dotyczącym jednostek inwestycyjnych,

- projektowi Działalność o regulowanych cenach,

- zmianom do MSR 27 dotyczącym zastosowania metody praw własności w jednostkowych sprawozdaniach finansowych,

- projektowi zmian Założeń koncepcyjnych,

- projektowi nowego standardu Umowy ubezpieczeniowe,

- zmianom do MSSF 2.

Leasing

Obrady dotyczące projektu nowego standardu Leasing stanowiły wspólna debatę IASB i FASB, w trakcie której podjęto szereg decyzji dotyczących szczegółowych zagadnień, jakie będą regulowane przez nowy standard, w tym dotyczących:

- modyfikacji umów leasingu,

- zmiennych opłat leasingowych,

- stałych opłat leasingowych,

- stóp dyskontowych.

Obie Rady (IASB i FASB) uznały, że za modyfikację umowy leasingowej uznawana będzie każda zmiany warunków, która nie wynika z warunków określonych pierwotnie w umowie leasingowej. Uzgodniono również, że zmiana warunków umowy powinna być ujmowana jako nowa umowa leasingowa (odrębnie od umowy pierwotnej) w sytuacji, gdy:

- leasingobiorca uzyskuje dodatkowe prawo do użytkowania aktywów, które nie było uwzględnione pierwotnie,

- dodatkowe prawo do użytkowania aktywów jest wyceniane niezależnie (czyli bez odniesienia do warunków wynikających z pierwotnej umowy leasingowej).

Niektóre modyfikacje umów leasingowych nie będą natomiast wykazywane jako dodatkowe umowy leasingowe. Sytuacja taka wystąpi, jeżeli zmiana dotyczyć będzie zakresu umowy lub opłat leasingowych. Leasingobiorca powinien wówczas dokonać ponownej wyceny zobowiązania przy wykorzystaniu stopy dyskontowej na dzień modyfikacji umowy.

Jeżeli modyfikacja polegałaby na zwiększeniu zakresu umowy (oraz/lub opłat leasingowych), leasingobiorca powinien dokonać odpowiedniej korekty wartości prawa do użytkowania aktywów.

W sytuacji, gdy modyfikacja oznaczać będzie zmniejszenie zakresu umowy oraz/lub opłat leasingowych, leasingobiorca powinien dokonać zmniejszenia wartości prawa do użytkowania aktywów w celu odzwierciedlenia częściowego lub pełnego zakończenia umowy, a jednocześnie – ująć zysk lub stratę proporcjonalnie do ograniczenia zakresu umowy.

IASB i FASB uzgodniły ponadto, że w docelowej wersji nowego standardu Leasing zostaną uwzględnione wytyczne wskazujące, kiedy dwie lub większa liczba umów powinny być traktowane jako pojedyncza umowa. Jednocześnie wskazano, że podobne wytyczne będą stanowić również część nowego standardu dotyczącego ujmowania przychodów, który będzie wkrótce opublikowany.

W odniesieniu do zmiennych płatności leasingowych IASB i FASB uznały, że przy początkowej wycenie aktywów i zobowiązań wynikających z umowy leasingu powinny być uwzględniane jedynie takie zmienne płatności, które są uzależnione od określonego indeksu lub stopy procentowej. Zgodnie ze wstępną decyzją podjętą przez IASB leasingobiorca powinien dokonać ponownego szacunku płatności, jeżeli zmiana wartości zobowiązania z tytułu leasingu wynika ze zmiany warunków umowy (np. zmianie ulegają warunki umowy), i kiedy zmiany przepływów pieniężnych są następstwem zmian określonego indeksu lub stopy procentowej. FASB uznała natomiast, że ponowny szacunek płatności będzie dokonywany przez leasingobiorcę jedynie wtedy, gdy zmiana wartości zobowiązania z tytułu leasingu wynika z innych powodów niż zmiana referencyjnego indeksu lub stopy. Z uwagi na brak jednolitego stanowiska IASB i FASB zagadnienie to będzie stanowiło przedmiot dyskusji na kolejnym spotkaniu.

Uznano również (IASB i FASB), że nie będzie wymagana ponowna ocena zmiennych płatności leasingowych przez leasingodawcę, jeżeli płatności te są uzależnione od zmian indeksu lub stopy procentowej.

Obie Rady uznały także, że zostaną opracowane dodatkowe wytyczne w odniesieniu do zmiennych płatności leasingowych, które w istocie stanowią stałe płatności.

Ponowne określenie stopy dyskontowej będzie natomiast wymagane jedynie w sytuacji, gdy dojdzie do zmiany warunków umowy lub zmiany oceny prawdopodobieństwa wykonania przez leasingobiorcę opcji wykupu leasingowanego składnika aktywów.

W odniesieniu do pozostałych tematów dyskutowanych w trakcie kwietniowych obrad IASB zdecydowano, że:

- prace nad zmianami MSR 16 i MSR 41 w zakresie wyceny roślin produkcyjnych zostały ukończone, poprawka zostanie opublikowana w drugiej połowie czerwca 2014 r., a jej termin wejścia w życie ustalono wstępnie na początek 2016 r.,

- wstępna wersja zmian do MSSF 10 i MSR 28 w zakresie jednostek inwestycyjnych (zatytułowana Jednostki inwestycyjne: wyjaśnienia dotyczące księgowego ujęcia udziałów w jednostkach inwestycyjnych oraz zwolnienia z konsolidacji) zostanie opublikowana w czerwcu 2014 r.,

- wymagana jest dalsza dyskusja w odniesieniu do projektu Działalność o regulowanych cenach zanim zostanie opublikowany dokument dyskusyjny dotyczący tej tematyki,

- wymagana jest dalsza dyskusja nad projektem zmian Założeń koncepcyjnych, a wersja wstępna proponowanych zmian może być opublikowana w czwartym kwartale 2014 r.,

- prace nad zmianami do MSR 27 dotyczące zastosowania metody praw własności w jednostkowych sprawozdaniach finansowych zostały ukończone, a ostateczna wersja zmiany będzie opublikowana w trzecim kwartale 2014 r.,

- dyskusja nad projektem nowego standardu Umowy ubezpieczeniowe będzie kontynuowana podczas obrad IASB w maju,

- na kolejnych obradach IASB zostaną przedstawione dotychczasowe ustalenia w zakresie planowanej zmiany MSSF 2.

Artykuł pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego