Organ podatkowy w interpretacji z końca kwietnia br., nr 0111-KDIB1-1.4010.87.2019.2.NL, potwierdził, że usługi prawne i usługi doradztwa podatkowego, określone w PKWiU odpowiednio symbolami 69.10 i 69.20.3, nie podlegają limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.
Usługi doradcze w limitem w kosztach
Chodzi tu zasadę, która nie pozwala podmiotom powiązanym zaliczać do kosztów uzyskania przychodów nabywanych w grupie usług niematerialnych w zbyt dużych kwotach. Odliczone koszty nie mogą być wyższe niż 5 proc. kwoty odpowiadającej nadwyżce przychodów ze wszystkich źródeł (bez odsetek) nad wartością kosztów uzyskania przychodów (bez odpisów amortyzacyjnych). Ograniczenie dotyczy rozliczeń m.in. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Doradztwo prawne i podatkowe jako koszt
Podatnik miał wątpliwości, czy limitowaniu podlega także zakup usług doradztwa prawnego i podatkowego. Problematyczny okazał się bowiem brak definicji usług doradczych w przepisach podatkowych. Organ podatkowy potwierdził jednak, że w innym miejscu ustawy o CIT (w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy) wskazane są usługi z tytułu: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Wynika z tego, że usługi doradcze i prawne to nie to samo.
Zobacz również: Raportowanie schematów podatkowych pełne wątpliwości >>
Doradztwo prawne i podatkowe to nie typowe doradztwo
- Usługi doradztwa prawnego i podatkowego różnią się istotnie od usług doradztwa, których koszty powinny być limitowane – potwierdził dyrektor KIS. Uznał, że w ich zakres wchodzi element działania (np. przygotowywanie umów, udział w negocjacjach, opiniowanie aktów), a nie ograniczają się jedynie do „udzielania fachowych porad”. Dodał również, że zgodnie z wyjaśnieniami ministra finansów, usługi prawne sklasyfikowane są w sekcji M, w dziale 69 PKWiU z 2015 r. Z interpretacji wynika także, że czynności wykonywane przez doradców podatkowych oraz radców prawnych i adwokatów są podobne. Nie ma też między nimi istotnej jakościowej różnicy. Usługi te różnią się jedynie obszarem prawa, które mają za swój przedmiot. Potwierdza to także interpretacja z listopada 2018 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.436.2018.1.AM. Oznacza to, że usługi doradztwa podatkowego można traktować jako usługi prawne. Ani jedne, ani drugie nie podlegają jednak limitowaniu kosztów. Nie są bowiem usługami doradztwa, badania rynku, zarządzania, ani też przetwarzania danych. Nie mogą być one również uznane za świadczenia podobne do tego rodzaju usług.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
