W przedmiotowej sprawie podatnik odziedziczył po swoim bliskim mieszkanie wraz z długami związanymi z tym mieszkaniem. Ponieważ podatnik nie miał pieniędzy, żeby spłacić długi, więc zdecydował się sprzedać odziedziczone mieszkanie. Osoba, która kupiła mieszkanie z ustalonej ceny pokryła zadłużenie, a pozostałą kwotę ze sprzedaży otrzymał podatnik.

Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem czy poniesione przez niego koszty spłaty długów po zmarłym bliskim takie jak zaległości czynszowe, niezapłacony podatek gruntowy oraz podatek od nieruchomości może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży mieszkania, które odziedziczyła wraz z tymi długami.

Według podatnika odziedziczone długi stanowią dla niego koszty uzyskania przychodu, ponieważ dotyczą bezpośrednio sprzedanego mieszkania. Spłata tych długów w opinii podatnika była warunkiem koniecznym, aby sprzedaż mieszkania mogła dojść do skutku.

Jednak organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Organ wskazał, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o PIT, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. A ponieważ pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało zdefiniowane w ustawie, to należy uznać, że są to wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Poza tym zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o PIT do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia prawa własności do lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku zaliczane są wyłącznie:
 

a. udokumentowane nakłady na to mieszkanie zwiększające jego wartość,

b. kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem organu długi obciążające masę spadkową nie stanowią żadnej z powyższych kategorii. Dlatego też długi spadkowe, które jakkolwiek wpływają na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, to pozostają bez wpływu na ustalenie tej podstawy w PIT w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku. Spłata wierzycieli nie jest więc nakładem zwiększającym wartość nieruchomości. Obowiązek spłaty wierzycieli jest, na skutek przyjęcia spadku, zobowiązaniem podatnika, które musi uregulować.
Organ podkreślił, że nie można od przychodu odjąć wszystkich wydatków, które miały jakikolwiek związek ze spadkobraniem. Poza tym istniejące długi spadkowe obciążające całą masę spadkową nie muszą być zaspokojone ze sprzedaży składników majątku otrzymanego w drodze spadku. Mogą być zaspokojone z innych źródeł, np. dochodów własnych spadkobiercy. W ten sposób spadkobierca też może uwolnić się od zobowiązań wobec wierzycieli. Przyjmując spadek spadkobierca zawsze będzie zobowiązany do uregulowania długów spadkodawcy. Taki sam obowiązek ciążyłby na podatniku nawet gdyby nie nabyła w spadku nieruchomości, a np. inne rzeczy.

Podsumowując, wartość długów spadkowych nie stanowi na gruncie art. 19 ust. 1 ustawy o PIT „kosztu odpłatnego zbycia” nieruchomości, nabytej tytułem spadku, a wartość dokonanych spłat długów takich jak zaległości czynszowe, niezapłacony podatek gruntowy oraz podatek od nieruchomości - nie stanowi „udokumentowanego nakładu, który zwiększył wartość” nieruchomości, nabytej tytułem spadku.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 stycznia 2013 r., IPPB4/415-938/12-4/JK2