Ideą seminarium było zainicjowanie kreatywnego dialogu pomiędzy przedstawicielami rządu i różnymi sektorami przemysłu wydobywczego oraz nauki. Jego wynikiem miało być powołanie zespołu roboczego, mającego wypracować racjonalne dla wszystkich stron rozwiązania, które byłyby satysfakcjonujące zarówno dla państwa, jak i wzmocniłyby konkurencyjność branży wydobywczej na rynkach zagranicznych.
Przedstawiciele przemysłu wydobywczego przedstawiali problemy, z którymi borykają się i próbują zainteresować nimi stosowne departamenty ministerstw. Efektywna wielkość łącznych obciążeń podatkowych w Polsce sięga 75 proc. i jest znacznie wyższa niż w innych krajach. Brak jest spójnej, stabilnej i międzyresortowej polityki fiskalnej, co skutkuje wieloma postępowaniami podatkowymi wobec podmiotów górniczych.
Zdaniem branży system danin wpływa negatywnie na racjonalną gospodarkę złożem. Brak promocji nowych inwestycji – brak systemu prorozwojowego. Niepokojące jest także, że pojawiają się nowe projekty obciążeń, co stwarza zagrożenie dla racjonalnej gospodarki złożem. Daniny ponoszone są już na etapie poszukiwania i rozpoznawania złóż, które są bezdochodową działalnością kapitałochłonną; brak jest instrumentów wspierających taką działalność w postaci ulg lub nawet funduszy pomocowych. Zwrócono też uwagę, że wiele z danin jest ponoszonych z tego samego tytułu wielokrotnie, np. podatek od wydobycia niektórych kopalin i opłata za użytkowanie górnicze.
W trakcie spotkania przedstawiono postulat, żeby daniny ponoszone przez przemysł wydobywczy zostały uregulowane w jednej ustawie dotyczące tej branży – w Prawie geologicznym i górniczym. Niezbędne jest także opracowanie strategii surowcowej Polski, w której będą określone priorytetowe zadania w zakresie racjonalnego wykorzystania krajowej bazy surowcowej oraz działania poszczególnych branż górniczych; na tej podstawie mogą być sformułowane zasady obciążania branży wydobywcze podatkami i daninami.