Odpowiedź:

W mojej opinii, zaliczka, która nie ma wpływu na wysokość dochodu (straty) podatnika, nie będzie podlegać dokumentacji cen transferowych.

O ile spółka nie traktuje przekazanej zaliczki jako kosztu uzyskania przychodu oraz nie działa w celu osiągnięcia innej korzyści podatkowej, organy nie mają możliwości przekwalifikowania zaliczki na pożyczkę. Poza tym nie widzę innych zagrożeń w podatku dochodowym w Państwa sytuacji.

Uzasadnienie:

1) Obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych
W świetle art. 11 ust. 1 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.) - dalej u.p.d.o.p., jeżeli występują określone powiązania kapitałowe lub osobowe, i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W świetle art. 9a ust. 1d u.p.d.o.p. za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika uznaje się co do zasady transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50.000 euro.

W treści zapytania podniesiono wątpliwość, czy zaliczka na poczet przyszłych dostaw może podlegać obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych.
Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług. W świetle tego przepisu, otrzymanie zaliczki jest co do zasady neutralne podatkowo i nie wpływa na wysokość dochodu (straty). Należy pamiętać, iż otrzymane zaliczki tylko wtedy nie stanowią przychodu, gdy nie mają charakteru definitywnego.

W mojej opinii, treść art. 9a ust. 1d wskazuje jednoznacznie, że w celu kalkulacji wartości transakcji należy ująć te transakcje, które miały wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika w danym roku. Tym samym zapłata zaliczki, która nie wpływa na wysokość dochodu (straty) podatnika, nie będzie podlegać dokumentacji cen transferowych.

Tym niemniej należy zwrócić uwagę na odmienne stanowisko potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15.07.2016 (sygn. IBPB-1-2/4510-646/16/JW), zgodnie z którym „poprzez łączną wartość transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju, o której mowa w art. 9a ust. 1d u.p.d.o.p., należy rozumieć łączną kwotę (lub jej równowartość) transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju wynikającą z umowy lub rzeczywiście zapłaconą w roku podatkowym łączną kwotę wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotyczących transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju”. W świetle tego stanowiska, sama zapłata może wykreować obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych, nawet, jeśli podatkowo koszt zostanie ujęty w innym roku podatkowym.
Powyższe stanowisko nie ma moim zdaniem uzasadnienia w świetle przepisów obowiązujących w 2017 r.

2) Możliwość zakwestionowania zasadności przekazania zaliczki
W świetle art. 119a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) - dalej o.p, czynność dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania). Zgodnie z art. 119 § 2 o.p., w takiej sytuacji skutki podatkowe czynności określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki mógłby zaistnieć, gdyby dokonano czynności odpowiedniej.

Organy podatkowe mogą więc teoretycznie zakwestionować zasadność przekazania zaliczki i określić, iż jest to np. pożyczka, jeśli taki sposób działania jest sztuczny i prowadzi do unikania opodatkowania, a czynnością odpowiednią było udzielenie pożyczki. Należy jednak zauważyć, że zarówno zapłata zaliczki, jak i udzielenie pożyczki nie stanowią kosztu podatkowego spółki.
Jeśli więc celem stron było udzielenie pożyczki, to sztuczne działanie polegające na zapłacie zaliczki nie będzie po stronie spółki generować korzyści podatkowej w postaci możliwości ujęcia zapłaconej kwoty jako kosztu podatkowego. O ile więc spółka nie działa w celu osiągnięcia innej korzyści podatkowej, art. 119a § 1 o.p. nie znajdzie zastosowania.

O ile więc spółka nie traktuje przekazanej zaliczki jako kosztu uzyskania przychodu, nie działa w celu osiągnięcia innej korzyści podatkowej, nie widzę innych zagrożeń w podatku dochodowym w Państwa sytuacji.

Magda Olszewska, autorka współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego
Odpowiedzi udzielono 11.08.2017 r.
 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Doradcy Podatkowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów