Odpowiedź:

W mojej ocenie z płatnością na rzecz LinkedIn opisaną w pytaniu nie wiąże się obowiązek poboru przez polską spółkę podatku u źródła. Mając jednak na uwadze nieprecyzyjne zapisy ustawowe, dla bezpieczeństwa podatkowego spółki wskazane byłoby pozyskanie certyfikatu rezydencji podatkowej podmiotu prowadzącego serwis LinkedIn. Wystarczy, aby był to certyfikat rezydencji w wersji elektronicznej udostępniony na stronie internetowej www.linkedin.com.

Uzasadnienie:

Jak wynika z informacji dostępnych na stronie internetowej www.linkedin.com podmiot prowadzący ten serwis z tytułu usług świadczonych na rzecz m.in. polskich podmiotów ma – dla celów podatkowych – siedzibę w Irlandii, zatem zastosowanie ma w tym przypadku umowa z dnia 13 listopada 1995 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. 1996 r. Nr 29, poz. 129) – dalej jako umowa polsko-irlandzka.
Obowiązek poboru przez polski podmiot tzw. podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) – dalej jako: u.p.d.o.p. powstaje tylko wówczas, gdy polski podmiot wypłaca podmiotowi zagranicznemu płatności z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez ten zagraniczny podmiot przychodów określonych w art. 21 bądź 22 u.p.d.o.p.
Spośród różnych rodzajów przychodów wymienionych w powyższych przepisach, które należałoby rozważyć w kontekście zadanego pytania są: przychody z praw autorskich (art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.) oraz przychody z usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń (usług) o podobnym charakterze (art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p.).
Jak wynika z opisu pytania, z tytułu zakupu usługi od podmiotu zagranicznego (prowadzącego serwis LinkedIn) polska Spółka uiszcza określoną opłatę. Nie jest to jednak oplata z tytułu nabycia od podmiotu prowadzącego serwis LinkedIn praw autorskich. Charakter opłaty nie wskazuje także aby mogła zostać ona uznana za opłatę za należności licencyjne w rozumieniu art. 11 umowy polsko-irlandzkiej.
Wręcz przeciwnie, zgodnie z zapisami regulaminu to polska spółka jako użytkownik udziela licencji na korzystanie przez podmiot prowadzący serwis LinkedIn z treści stworzonych przez spółkę.
W związku z powyższym obowiązek poboru podatku u źródła nie powstaje z tytułu zapłaty przez polski podmiot na rzecz podmiotu zagranicznego płatności będących wynagrodzeniem za nabycie przez polski podmiot praw autorskich bądź licencji, gdyż ani prawa autorskie ani licencje nie są w tym przypadku nabywane przez polski podmiot od podmiotu zagranicznego.
Rozważyć zatem należy, czy obowiązek poboru podatku u źródła nie powstaje w związku z usługami wskazanymi w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. Przepis ten odnosi się do przychodów z szeregu różnych usług, tj. usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Z opisu pytania nie wynika moim zdaniem, aby można było uznać usługi świadczone przez podmiot prowadzący serwis LinkedIn na rzecz polskiej Spółki wprost jako np. usługi doradcze czy też usługi rekrutacji pracowników. Jednak przepis ten zawiera także niedookreślony zwrot „świadczenia o podobnym charakterze” co może rodzić ryzyko, że mimo, iż tego typu usługi nie będą uznane za żadne z wprost wymienionych w tym przepisie, mogłyby jednak zostać uznane przez organy podatkowe za usługi „o podobnym charakterze” do tych wyszczególnionych wprost w tym przepisie.
Dlatego też w mojej ocenie aby uniknąć tego ryzyka polska Spółka powinna dla bezpieczeństwa podatkowego pozyskać certyfikat rezydencji podatkowej podmiotu prowadzącego serwis LinkedIn.
Dzięki temu będzie możliwe zastosowanie regulacji art. 7 umowy polsko-irlandzkiej, który stanowi, że dochody uzyskane przez rezydenta podatkowego Irlandii w Polsce z działalności gospodarczej opodatkowane są w całości wyłącznie w Irlandii.
Formalnie podstawą do zastosowania powyższego przepisu umowy polsko-irlandzkiej będzie zdanie drugie art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., który stanowi, że niepobranie podatku zgodnie z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby zagranicznego podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji podatkowej.
Z informacji zaprezentowanych na stronach internetowych podmiotu prowadzącego portal LinkedIn (https://www.linkedin.com/help/linkedin/answer/67722) wynika, że certyfikat rezydencji podatkowej jest dostępny w wersji elektronicznej. Jednocześnie w świetle interpretacji podatkowych wydawanych przez polskie organy interpretujące dopuszczalne jest stosowanie certyfikatów rezydencji otrzymanych w formie elektronicznej, w tym ich skanów (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 stycznia 2013 r., znak: IPPB4/415-319/11/13-10/S/SP oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 17 czerwca 2013 r., znak: IBPBI/2/423-342/13/MO).
Pamiętać przy tym należy, że certyfikat rezydencji powinien być aktualizowany corocznie. W świetle polskiej praktyki interpretacyjnej certyfikat jest bowiem „ważny” przez okres w nim wskazany. Wykładni tej nie zmieniły przepisy art. 26 ust. 1i i n. u.p.d.o.p. wprowadzone w 2015 r., które regulują tylko sytuację, gdy certyfikat nie wskazuje okresu ważności. Certyfikat rezydencji dostępny w wersji elektronicznej na stronach internetowych podmiotu prowadzącego serwis LinkedIn dotyczy konkretnego roku podatkowego. Oznacza to, że dla celów podatkowych jest ważny tylko przez okres tego wskazanego roku. Zatem jeśli polska Spółka będzie nadal korzystała z usług podmiotu prowadzącego serwis LinkedIn w roku przyszłym to powinna pozyskać certyfikat rezydencji dotyczący także tego nowego roku.
Zatem reasumując, w mojej ocenie z płatnością na rzecz LinkedIn opisaną w pytaniu nie wiąże się obowiązek poboru podatku u źródła, gdyż podmiot prowadzący serwis LinkedIn ani nie przekazuje praw autorskich bądź licencji polskiej Spółce ani też nie świadczy żadnej z wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. usług (w szczególności doradczych i pozyskiwania personelu).
Mając jednak na uwadze nieprecyzyjne zapisy art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. w zakresie „świadczeń o podobnym charakterze” i związane z tym ryzyko uznania przez organy podatkowe, że płatność jest dokonywana w zamian za świadczenia „o podobnym charakterze” do usług wyszczególnionych wprost w powyższym przepisie, dla bezpieczeństwa podatkowego Spółki wskazane byłoby pozyskanie certyfikatu rezydencji podatkowej podmiotu prowadzącego serwis LinkedIn, przy czym wystarczy aby był to certyfikat rezydencji w wersji elektronicznej udostępniony na stronie internetowej serwisu. W takim przypadku zastosowanie będzie miał art. 7 ust. 1 umowy polsko-irlandzkiej, zgodnie z treścią którego kwoty uzyskane przez podatnika z siedzibą w Irlandii (tutaj: podmiot prowadzący portal LinkedIn) od podatnika z siedzibą w Polsce (tutaj: polskiej Spółki) będą stanowiły dochody z zysków przedsiębiorstwa tego pierwszego podmiotu, które są opodatkowane w całości wyłącznie w Irlandii i w związku z tym na polskiej Spółce nie będzie ciążył obowiązek poboru podatku u źródła w rozumieniu art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.

Mariusz Pogoński, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono  10.09.2016 r.
 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów