W środę, 20 września 2023 r., Sąd Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie T-131/16 RENV | Belgia / Komisja.

 


Tło sprawy

Od 2005 r. Belgia stosuje system podatkowy, który przewiduje zwolnienia „nadmiernychˮ zysków belgijskich podmiotów będących częścią wielonarodowych grup spółek. Podmioty te mogły uzyskać od belgijskich organów podatkowych indywidualną interpretację prawa podatkowego (tax ruling), w szczególności jeśli relokowały swoją działalność w Belgii, tworzyły tam miejsca pracy lub dokonywały inwestycji w tym państwie. W tym kontekście zwolnieniem z podatku dochodowego do osób prawnych objęte były zyski uznane za „nadmierne”, czyli te, które przewyższały zyski osiągane przez porównywalne samodzielne podmioty działające w podobnych okolicznościach.

W 2016 r. Komisja Europejska stwierdziła, że ów system zwolnień stanowił nielegalną pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym - decyzją Komisji (UE) 2016/1699 z dnia 11 stycznia 2016 r. w sprawie programu pomocy państwa dotyczącego zwolnienia z opodatkowania nadmiernych zysków SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN) wdrożonego przez Belgię - Dz.U. 2016, L 260, s. 61). Instytucja ta nakazała odzyskanie przyznanej w ten sposób pomocy od 55 beneficjentów.

Na żądanie Belgii i kilku spółek będących beneficjentami pomocy, Sąd Unii Europejskiej stwierdził w dniu 14 lutego 2019 r. nieważność decyzji Komisji (zob. komunikat prasowy nr 14/19). Trybunał Sprawiedliwości, do którego zostało skierowane odwołanie, uchylił 16 września 2021 r. wyrok Sądu, orzekając, że Komisja prawidłowo wykazała istnienie systemu pomocy (zob. komunikat prasowy nr 158/21). Trybunał Sprawiedliwości skierował sprawę do ponownego rozpoznania przez Sąd, aby wydał orzeczenie w przedmiocie kwalifikacji tego systemu jako pomocy państwa w rozumieniu art. 107 TFUE.

To właśnie w tym kontekście Sąd wydał dziś po raz drugi orzeczenie w tej sprawie (w tym samym dniu Sąd oddalił również 29 skarg na decyzję Komisji Europejskiej wniesionych przez Soudal, Magnetrol International, Puratos i in., Capsugel Belgium, Atlas Copco, Siemens Industry Software, BASF Antwerpen, Ansell Healthcare Europe, VF Europe, Esko-Graphics, Trane, Kinepolis Group, Belgacom International Carrier Services, Punch Powertrain, Zoetis Belgium, Luciad, Anheuser-Busch Inbev et Ampar, Ineos Aromatics, Victaulic Europe, Eval Europe, SJM Coordination Center, Vasco Group et Astra Sweets, Flir Systems Trading Belgium, ZF CV Systems Europe, Henkel Belgium, Mayekawa Europe, Celio International, Dow Silicones i Vinventions.). Orzekł on, że Komisja w 2016 r. słusznie uznała, że belgijski system podatkowy dotyczący nadmiernych zysków stanowi naruszenie reguł Unii Europejskiej w dziedzinie pomocy państwa.

Sąd oddalił zatem argumenty przytoczone przez Belgię w celu podważenia decyzji Komisji, w szczególności w odniesieniu do finansowania rozpatrywanego systemu przy użyciu zasobów państwowych lub rzekomego nieuwzględnienia zasad opodatkowania stosowanych w Belgii.

 


Komisja Europejska wykazała korzyści podatkowe beneficjentom systemu

Zdaniem Sądu Komisja właściwie wykazała, że przedmiotowy system przyznawał korzyści podatkowe jego beneficjentom.

Ponadto Sąd orzekł, że Komisja prawidłowo skonkludowała, iż ów system był selektywny w zakresie, w jakim wprowadzał zróżnicowanie podmiotów gospodarczych znajdujących się w porównywalnej sytuacji faktycznej i prawnej. Podmioty należące do grupy wielonarodowej, korzystające ze zwolnienia z opodatkowania nadmiernych zysków, tym samym zostały potraktowane w sposób zróżnicowany w porównaniu z innymi podmiotami podlegającymi w Belgii opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych, które z niego nie skorzystały.

Sąd potwierdził również stwierdzenie Komisji, zgodnie z którym rozpatrywany system był selektywny, ponieważ nie był otwarty dla spółek, które postanowiły nie dokonywać inwestycji w Belgii, nie relokować działalności w tym państwie i nie tworzyć tam miejsc pracy. Ponadto rozpatrywany system był selektywny również z tego względu, że nie był otwarty dla przedsiębiorstw należących do małych grup.