Pytanie

Jesteśmy spółką z o. o., termin płatności na wystawianych przez nas fakturach najczęściej wynosi 30 dni.
Czy data zapłaty określona na fakturze jest wiążąca, czy też kontrahent ma prawo liczyć sobie 30 dni od momentu otrzymania faktury (dodam również, że wysyłane są również zwykłym listem)?

Odpowiedź

Ustalenie terminu płatności to kwestia, która nie jest uregulowana w przepisach prawa – uzależniona jest ona wyłącznie od wiążących strony czynności porozumień. Formalnie nie ma żadnych przeszkód aby strony czynności ustaliły, że termin płatności wynosi 30 dni od daty doręczenia faktury. Jeżeli z faktury wynika jedynie, że termin płatności wynosi 30 dni, to należałoby twierdzić, że chodzi tu o termin 30 dni liczony od daty wystawienia faktury. Takie tezy jednak potwierdza jedynie logika, a nie uregulowania prawne.

Uzasadnienie

Należy zauważyć, że przepisy regulujące kwestie związane z fakturami VAT, tj. przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.) - dalej r.z.n.p., w tym w szczególności przepisy Rozdziału 3 r.z.n.p., które regulują kwestie związane z fakturami VAT, w ogóle nie odnoszą się do terminów płatności faktur. Tak naprawdę, terminy płatności faktur uwarunkowane są tylko i wyłącznie uzgodnieniami stron czynności. Strony mogą w tym względzie dokonywać zupełnie dowolnych uzgodnień. Nie ma żadnych przeszkód, aby określać termin płatności faktury na 30 dzień liczony od dnia doręczenia faktury. Jeżeli z faktury wynika jedynie, że termin płatności wynosi 30 dni, to należałoby twierdzić, że chodzi tu o termin 30 dni liczony od daty wystawienia faktury. Takie tezy jednak potwierdza jedynie logika (zasady logicznego rozumowania), a nie uregulowania prawne. Jeżeli sprzedawca ma w tym względzie jakiekolwiek wątpliwości, to powinien je po prostu uzgodnić z nabywcą. Przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do rozstrzygnięcia przedstawionych w pytaniu wątpliwości.