Badanie przeprowadzono wśród kadry zarządzającej 62 instytucjami finansowymi zrzeszonymi w Instytucie Finansów Międzynarodowych. 83% respondentów potwierdziło, że kryzys finansowy spowodował zwiększenie nadzoru zarządu nad funkcją ryzyka. Aż 89% ankietowanych stwierdziło natomiast, że zdecydowanie wzmocniona została rola CRO (Chief Risk Officer – Dyrektor ds. Ryzyka). Aż połowa badanych Dyrektorów ds. Ryzyka raportuje obecnie bezpośrednio do Prezesów, a 21% ma podwójną linię raportowania – do Prezesa i dedykowanego zespołu ds. ryzyka.

Również w Polsce rola funkcji ryzyka w zarządzaniu instytucjami finansowymi w wyniku doświadczeń kryzysu finansowego istotnie wzrosła. W zdecydowanej większości funkcje ryzyka są wydzielone i podlegają CRO, który jest członkiem Zarządu. Organy nadzorujące bądź powołują specjalne komitety ds. ryzyka bądź też zwiększają nadzór nad obszarem ryzyka kompleksowo, w ramach agendy prac całych rad nadzorczych” – mówi Iwona Kozera, Partner Zarządzający Grupą Rynków Finansowych w Ernst & Young.

Większa płynność, restrykcyjne testy

Dla 88% respondentów badania potrzeba skupienia się na zarządzaniu ryzykiem płynności jest jedną z najważniejszych lekcji wyciągniętych z kryzysu finansowego, a aż 92% wskazuje, że po kryzysie dokonano zmian w zarządzaniu i kontroli ryzyka płynności, co oznacza wzrost w stosunku do 61% w badaniu z 2009 r.

W wyniku kryzysu banki zweryfikowały również metody tzw. wewnętrznych stress testów. Aż 93% respondentów wskazało, że opracowali i wdrożyli nowe metody testów warunków skrajnych. Modele dostosowywane są tak, by w mniejszym stopniu opierały się na historycznych danych i założeniach.

Wynagrodzenia do weryfikacji

Z ogólnoświatowego badania klientów banków detalicznych opublikowanego przez Ernst & Young na początku 2011 roku wynika, że jednym z głównych powodów spadku zaufania do banków w rezultacie kryzysu była ich wewnętrzna polityka wynagrodzeń. Szczególnie w Wielkiej Brytanii klienci zwracali uwagę na to, że banki, które otrzymały pomoc rządową, nie decydowały się na obniżenie wynagrodzeń dla wyższej kadry kierowniczej.

Badanie przeprowadzone dla Instytutu Finansów Międzynarodowych pokazuje, że reformy systemów wynagrodzeń są wdrażane w instytucjach finansowych, ale jest to proces długotrwały i wiele pracy będzie należało wykonać w przyszłości.

78% badanej kadry kierowniczej twierdzi, że dokonano poprawek w politykach wynagrodzeń (w porównaniu z 58% z badania przeprowadzonego w 2009 r.). Jednocześnie tylko 40% respondentów stwierdziło, że zmiany w tym obszarze są na ukończeniu. Blisko trzy czwarte jest zdania, że brak spójności regulacji oraz presja konkurencji sprawiają, że niezwykle trudno jest zmienić polityki wynagrodzeń.

O badaniu Ernst & Young dla Instytutu Finansów Międzynarodowych

Pod koniec 2007 roku Rada Dyrektorów Institute of International Finance powołała specjalny Komitet ds. Najlepszych Praktyk Rynku (CMBP), aby podkreślić obszary słabości w zarządzaniu i nadzorze banków oraz w celu opracowania zasad i porównywania standardów dobrych praktyk w branży usług finansowych. Komitet opublikował obszerny raport w lipcu 2008. W grudniu 2009 roku IIF opublikował dokument "Reforma sektora usług finansowych: Wzmocnienie praktyk dla większej stabilności systemu - Sprawozdanie Komitetu Sterującego ds. Implementacji (SCI) IIF”, który został uzupełniony przez obszerne badanie branży przeprowadzone przez Ernst & Young w drugiej połowie 2009 roku. Obecne badanie jest kontynuacją i drugą edycją badania przeprowadzonego po raz pierwszy w 2009 roku.