Pracownikom Wojewódzkich Urzędów Pracy (WUP) i Powiatowych Urzędów Pracy (PUP) oraz pracownikom Ochotniczych Hufców Pracy (OHP) może być przyznany dodatek motywacyjny w wysokości do 1000 zł miesięcznie. Jest to maksymalna kwota, ustawa z 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia (Dz.U. z 2025 r., poz. 620) nie wskazuje zaś na kwotę minimalną. Dodatek motywacyjny wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, składkami na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy i wpłatami na PPK jest finansowany z Funduszu Pracy.
Ważne! Dodatek może zostać przyznany każdemu pracownikowi zatrudnionemu w tych podmiotach. Przepisy nie ograniczają w żaden sposób zakresu stanowisk, na których zatrudnienie może być powiązane z jego uzyskaniem. Z drugiej strony dodatek nie jest obligatoryjnym świadczeniem – może, ale nie musi, zostać przyznany.

Dodatek jest przyznawany jedynie czasowo - na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.
Dodatek motywacyjny może przyznać:

  1. dyrektor WUP lub dyrektor PUP – w przypadku pracowników WUP lub PUP;
  2. kierownik danej jednostki – w przypadku pracowników OHP.

Czytaj również:  Ustawa o rynku pracy i służbach zatrudnienia opublikowana >>

Różnicowanie wysokości dodatku

Wysokość dodatku motywacyjnego określa się, biorąc pod uwagę:

  1. szczególne zaangażowanie pracownika w wykonywanie pracy;
  2. jakość wykonywanej pracy;
  3. podnoszenie kwalifikacji lub kompetencji zawodowych związanych z wykonywaną pracą.

Wskazane wyznaczniki, którymi kierować się należy przy ustalaniu wysokości dodatku skutkują brakiem możliwości przyznania dodatku w jednakowej wysokości dla wszystkich pracowników. Takie ukształtowanie konstrukcji dodatku prowadzi także do wniosku, że przyznając dodatek należy uzasadnić jego kwotę w odniesieniu do stosunku do pracy i rozwoju zawodowego danej osoby.
Przyznając dodatki, dyrektor/kierownik musi brać pod uwagę nie tylko zaangażowanie itd. tego pracownika, ale również szerszy obowiązek równego traktowania pracowników w zatrudnieniu, co zwiększa konieczność rzetelnej oceny poziomu wypełniania przesłanek ustawowych przez poszczególne z zatrudnionych osób.

Tryb przyznawania dodatku motywacyjnego:

  • pracownikom WUP lub PUP określa regulamin wynagradzania,
  • pracownikom OHP określa się w drodze zarządzenia.

Wejście w życie przepisów o dodatku motywacyjnym wymusza zmianę regulaminu wynagradzania w urzędzie pracy. Zmiana jest zresztą niezbędna nie tylko w związku z tym dodatkiem, ale także zmianą rozporządzenia płacowego w samorządzie dokonaną rozporządzeniem Rady Ministrów z 30 maja 2025 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz.U. z 2025 r., poz. 702). Podwyższyło ono przede wszystkim minimalny poziom wynagrodzeń dla poszczególnych kategorii zaszeregowania, ale również wprowadziło - za ustawą  o rynku pracy - zmiany w zakresie niektórych stanowisk w urzędach pracy:

  • zadania w zakresie pośrednictwa pracy realizują młodszy doradca do spraw zatrudnienia, doradca do spraw zatrudnienia (w miejsce pośrednika pracy), starszy doradca do spraw zatrudnienia (do końca maja 2025 r. stanowiska pośrednik pracy – stażysta, pośrednik pracy),
  • zadania z zakresu poradnictwa zawodowego realizują  młodszy doradca zawodowy , doradca zawodowy, starszy doradca zawodowy (do końca maja 2025 r. doradca zawodowy - stażysta, doradca zawodowy).

Nastąpiła także zmiana kategorii zaszeregowania doradcy EURES w WUP z XIII na XIV.

Czytaj też w LEX: Wynagradzanie pracowników samorządowych. Komentarz >

 

Nowość
Kodeks pracy. Komentarz. Tom I i II
-10%

Cena promocyjna: 359.1 zł

|

Cena regularna: 399 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 299.25 zł


Dodatek a podstawa naliczenia świadczeń

Wprost w ustawie o rynku pracy wskazano, że dodatek motywacyjny nie stanowi podstawy naliczania świadczeń, odszkodowań i innych wypłat wynikających z odrębnych przepisów, w tym dodatkowego wynagrodzenia rocznego. Ustawa o rynku pracy wymienia zatem:

  • świadczenia,
  • odszkodowania,
  • inne wypłaty

wynikające z odrębnych od jej postanowień przepisów wprost wskazując jedynie na dodatkowe wynagrodzenie roczne (bezdyskusyjnie jasne jest więc, że dodatek nie może być ujęty w podstawie wymiaru trzynastki). 

Czytaj też w LEX: Wyliczanie dodatkowego wynagrodzenia rocznego - poradnik na przykładach >

Dodatku nie wliczymy do podstawy wymiaru:

  • zasiłku chorobowego (ale także wynagrodzenia za czas choroby), zasiłku opiekuńczego i macierzyńskiego,
  • każdego świadczenia dla pracownika  lub członków rodziny mającego charakter odprawy (głównie emerytalno-rentowa, pośmiertna, z tytułu zwolnień z przyczyn niedotyczących pracowników).

Nie wyłączono jednak zaliczania go do podstawy wymiaru wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, jak również za czas nieświadczenia pracy, za który pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Przepisy ustawy o rynku pracy nie ograniczają prawa do dodatku tylko do okresów świadczenia pracy. Nie ma w nich - inaczej niż np. w uchwale RM z 19 czerwca 2024 r. w sprawie ustanowienia rządowego programu „Dofinansowanie wynagrodzeń pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej w postaci dodatku motywacyjnego na lata 2024–2027” (M.P. z 2024 r., poz. 505) - zastrzeżenia, że dodatek motywacyjny przysługuje za okres faktycznie wykonywanej pracy, za który przysługuje wynagrodzenie.
Dodatek nie jest proporcjonalnie obniżany za czas nieobecności. Nie wchodzi do podstawy np. zasiłku chorobowego, ale przysługuje za okres niezdolności do pracy. Dodatek ten będzie przysługiwać zatem także za okresy nieobecności, w granicach wynikających z okresu, na jaki został przyznany.