Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z zachowaniem określonych obowiązków. Obowiązki te zostały określone w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672) - dalej u.s.d.g.

Po pierwsze, przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji ma obowiązek umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer NIP oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. Jest to istotne, ponieważ identyfikacja przedsiębiorcy w poszczególnych urzędowych rejestrach następuje na podstawie NIP-u.
Po drugie, przedsiębiorca powinien wykonywać działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów.
Po trzecie, prowadzący działalność gospodarczą powinien też spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania tej działalności. Chodzi tu w szczególności o zagadnienia dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska.
Po czwarte, może się zdarzyć, że przepisy szczególne będą nakładały obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu danego rodzaju działalności gospodarczej. W takim przypadku przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych.
Po piąte, przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium Polski jest obowiązany do zamieszczenia na towarze, jego opakowaniu, etykiecie lub instrukcji informacji w języku polskim zawierających:
· firmę przedsiębiorcy i jego adres,
· inne oznaczenia i informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów (np. wszelkie informacje w postaci napisów i innych oznaczeń, w tym znaki towarowe, nazwy handlowe, elementy graficzne i symbole, dotyczące środka spożywczego).
Natomiast, jeśli przedsiębiorca oferuje towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub sprzedaży na odległość za pośrednictwem środków masowego przekazu, sieci teleinformatycznych lub druków bezadresowych, jest on obowiązany do podania w ofercie co najmniej następujących danych:
· firmy przedsiębiorcy,
· numeru identyfikacji podatkowej (NIP),
· swojej siedziby i adresu.
Typy przedsiębiorców
Przepisy dotyczące swobody działalności gospodarczej określają poszczególne typy przedsiębiorców w zależności od rozmiarów prowadzonej działalności.
1. Mikroprzedsiębiorca
Za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:
– zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
– osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2.000.000 euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.
2. Mały przedsiębiorca
Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:
– zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
– osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10.000.000 euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.
3. Średni przedsiębiorca
Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:
- zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz
- osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro.
Uwaga!
Wyrażone w euro wielkości, o których mowa wyżej, przelicza się na złote według średniego kursu ogłaszanego przez NBP w ostatnim dniu roku obrotowego wybranego do określenia statusu przedsiębiorcy.
Średnioroczne zatrudnienie określa się w przeliczeniu na pełne etaty. Przy czym obliczając średnioroczne zatrudnienie nie należy uwzględniać pracowników przebywających na urlopach macierzyńskich i wychowawczych, a także zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego.
Jeśli przedsiębiorca działa krócej niż rok, jego przewidywany obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, a także średnioroczne zatrudnienie oszacowuje się na podstawie danych za ostatni, udokumentowany przez niego okres.