Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 1422/14.

Pan L. złożył wniosek o udzielenie pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynków gospodarczych o wiatę. Wiata była niezbędna do prowadzenia działalności rolniczej, a także miała zabezpieczać budynek gospodarczy, którego fundamenty zostały podkopane w trakcie budowy kanalizacji prowadzonej na zlecenie gminy.

Starosta odmówił zatwierdzenia projektu ze względu na niespójność projektu budowlanego ze stanem faktycznym uwidocznionym na mapie. W celu wyjaśnienia wątpliwości organ przeprowadził oględziny na działce Pana L., a w ich wyniku ustalono, że inwestycja została już zrealizowana. W związku z tym starosta odmówił wydania pozwolenia na budowę w oparciu o art. 32 ust. 4a Prawa budowlanego. Wojewoda podzielił stanowisko starosty i utrzymał jego decyzję w mocy.

Pan L. skierował sprawę do WSA w Rzeszowie. W skardze wskazywał na krzywdzący charakter zaskarżonej decyzji i tłumaczył, że wiata jest niezbędna i dla jego działalności i dla istnienia budynku gospodarczego, którego fundamenty zostały podkopane w wyniku robót realizowanych przez gminę. Sąd stwierdził jednak, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Zauważył, że w przypadku rozpoczęcia robót budowlanych bez uprzedniego uzyskania przez inwestora pozwolenia na budowę, organ odmawia udzielenia pozwolenia.

Odmowa nie pozostaje w gestii uznania organu, ale jest jego obowiązkiem. W ocenie Sądu organ zebrał wystarczające dowody, że inwestycja objęta wnioskiem została zrealizowana bez uzyskania pozwolenia i prawidłowo odmówił wydania decyzji. Tłumaczenia Pana L. co do niezbędności inwestycji pozostają bez znaczenia dla oceny legalności zaskarżonej decyzji. Argumenty wskazywane przez Pana L. odnośnie krzywdzącego charakteru decyzji nie dotyczą legalności decyzji, tylko jej słuszności, a ta pozostaje poza zakresem kontroli sadowej.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa i oddalił skargę.

Orzeczenie nie jest prawomocne.

Sygnatura akt: II SA/Rz 1422/14

(orzeczenia.nsa.gov.pl)