Urząd Komisji Nadzoru Finansowego (UKNF) opublikował na swojej stronie informację dotyczącą stosowania oraz opracowywania wskaźników referencyjnych po 1 stycznia 2020 r.

Wskazuje w niej wyraźnie, że od 2 stycznia 2020 r. podmioty nadzorowane mogą stosować wyłącznie wskaźniki referencyjne opracowywane przez administratorów znajdujących się w  rejestrach prowadzonych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) lub korzystających z uprawnień do opracowywania wskaźnika zgodnie ze wskazanymi okresami przejściowymi. Naruszenie tego wymogu może skutkować zastosowaniem sankcji administracyjnych i innych środków administracyjnych, o których mowa w art. 42 rozporządzenia BMR.

Czytaj również:
Banki mają czas na zmianę umów - mówi Michał Kruszka z Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego >>
Zastąpienie LIBORU innym wskaźnikiem w umowach o kredyt nie będzie łatwe >>

 

Banki muszą się przygotować na likwidację LIBOR i WIBOR

Wojciech Kapica, partner w kancelarii SMM Legal, współkierujący departamentem prawa rynków finansowych, zauważa, że choć komunikat  nie wnosi nic nowego, to należy go czytać jako ostatnie przypomnienie nadzoru, po którym nastąpi faza rozliczania podmiotów nadzorowanych z przestrzegania unijnych przepisów.

Co to oznacza w praktyce? - Banki muszą przeanalizować regulaminy swoich produktów, umowy pożyczek, kart kredytowych i sprawdzić, do jakich wskaźników się odnoszą. Banki muszą bowiem być w stanie uzasadnić nadzorowi swoją ocenę reprezentatywności, adekwatności i przydatności danego wskaźnika referencyjnego do zamierzonego stosowania. Pozostaje dalej otwarte pytanie co banki zrobią, gdy okaże się, że GPW Benchmark SA, nie uzyska zezwolenia na publikację WIBOR. Warto zwłaszcza przeanalizować, gdzie jako wskaźnik referencyjny jest stosowany wskaźnik, który nie jest opracowywany przez administratora, który uzyskał na to zgodę właściwego nadzoru. A zwłaszcza w przypadku korzystania ze wskaźnika, który nawet w części objęty jest zwolnieniem z BMR, np. stopę kredytu lombardowego NBP - radzi Wojciech Kapica.

Ale to nie koniec. W przypadku konieczności zmian trzeba się zastanowić, jak je zaimplementować do umów, o czym pisaliśmy na Prawo.pl już w czerwcu 2019 roku.

Stare wskaźniki można stosować do grudnia 2021 roku

Jak informuje KNF art. 51 BMR dopuszcza działalność podmiotów opracowujących wskaźniki referencyjne, które nie uzyskały zezwolenia lub rejestracji, ale spełniają warunki przewidziane dla podmiotów opracowujących wskaźniki referencyjne w okresie przejściowym, o ile  złożyły wniosek o  udzielenie zezwolenia lub rejestrację do właściwego organu w danym państwie członkowskim do 1 stycznia 2020 roku. W Polsce takim  podmiotem jest spółka GPW Benchmark w zakresie opracowywania wskaźników WIBOR i WIBID,  która złożyła odpowiedni wniosek do Komisji Nadzoru Finansowego w grudniu 2019 r. Tyle, że w przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub dokonania rejestracji nie jest dozwolone dalsze stosowanie takiego wskaźnika przez podmioty nadzorowane.

Taki wskaźnik może być stosowany do 31 grudnia 2021 roku lub – w przypadku złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności jako administrator kluczowego wskaźnika referencyjnego – do czasu ewentualnej odmowy udzielenia zezwolenia, o ile taka sytuacja nastąpi. Ponadto UKNF wskazuje, że obecnie jedynym podmiotem na terenie Unii Europejskiej korzystającym z powyższych przepisów jest Swedish Bankers’ Association, który opracowuje kluczowy wskaźnik referencyjny STIBOR. Od kwietnia 2020 r. tę rolę oraz uprawnienia przejmie Swedish Financial Benchmark Facility.