Pytanie:
Czy wszystkie siedliska wymienione w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie siedlisk przyrodniczych oraz gatunków będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także kryteriów wyboru obszarów kwalifikujących się do uznania lub wyznaczenia jako obszary Natura 2000 (Dz. U. Nr 77, poz. 510) - dalej r.s.p.g.p., należy traktować jako chronione - czy tylko te, które są położone w granicach obszaru Natura 2000?

Czy niżowe świeże łąki użytkowane ekstensywnie, położone poza granicami obszarów prawnych form ochrony przyrody podlegają ochronie? Jeżeli tak, to na podstawie jakich przepisów?

Odpowiedź:

Wszystkie siedliska wymienione w r.s.p.g.p., zlokalizowane na terenie sieci obszarów Natura 2000 podlegają ochronie. Oczywistym jest, że nie wszystkie siedliska wymienione w załączniku nr 1 do r.s.p.g.p. występują na terytorium Polski. Te, zlokalizowane na obszarze Natura 2000 (na terytorium Polski), które pozostają w zainteresowaniu Wspólnoty, jako siedliska wymagające specjalnej ochrony, a jeszcze nie wyznaczone z reguły i tak podlegają ochronie dyrektywy ptasiej i dyrektywy siedliskowej, z uwagi na swoje położenie (na obszarze Natura 2000).

Uzasadnienie:
Jednym z elementów sieci obszarów Natura 2000 są obszary mające znaczenie dla Wspólnoty, zdefiniowane w art. 5 pkt 2c ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.) - dalej u.o.p. Akt r.s.p.g.p. określa w załącznikach m.in. typy siedlisk przyrodniczych będące przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, które wymagają ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000 (załącznik nr 1 do r.s.p.g.p.). Zatem, aby zostały objęte ochroną muszą być zlokalizowane na terenie Natura 2000 i być wyznaczone zgodnie z regułami art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz. Urz. UE L 206 z dnia 22 lipca 1992 r., s. 7) - dalej dyrektywa siedliskowa, a przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 21 dyrektywy siedliskowej.

Niżowe świeże łąki użytkowane ekstensywnie, położone poza granicami obszaru Natura 2000 wyznaczonego w trybie opisanym wyżej nie podlegają ochronie r.s.p.g.p. Mogą one być jednak objęte ochroną na podstawie innych przepisów, wynikających np. z ustanowienia parku krajobrazowego na obszarze, na którym te łąki są zlokalizowane. 

Prawo Ochrony Środowiska
Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami