Jak informuje Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska (GDOŚ), za włączeniem do rezerwatu dużych powierzchni sosnowego boru bagiennego przemawiały przede wszystkim względy hydrologiczne. Siedlisko to obejmuje powierzchnie złoża torfowego, który stanowi ważny rezerwuar wody i występujące tu uwarunkowania hydrologiczne mają ścisły związek z otwartym torfowiskiem.
GDOŚ wskazuje, że ochrona tego siedliska jest warunkiem koniecznym dla zachowania całego ekosystemu torfowiskowego, w tym najcenniejszych z przyrodniczego punktu widzenia, torfowisk otwartych.
- Jak wynika z przeprowadzonej inwentaryzacji, sosnowo-brzozowy las bagienny jest najbogatszą florystycznie fitocenozą w tym obiekcie i w związku z tym ważną ostoją różnorodności biologicznej. Ponadto w jej obrębie zostały stwierdzone po raz pierwszy dla Warmii i Mazur stanowiska dwóch bardzo rzadkich dla flory Polski gatunków roślin, tj. torfowca Wulfa i manny prążkowanej -podaje w komunikacie GDOŚ.
Wyniki tych badań stały się podstawą do podjęcia działań w celu poszerzenia granic rezerwatu przyrody "Sołtysek". Obecnie całkowita powierzchnia rezerwatu wynosi 38,60 ha.
Dokonano również zmiany celu ochrony rezerwatu, uznając za niego zachowanie cennego torfowiska wraz z przyległymi borami i lasami bagiennymi oraz stanowisk modrzewnicy północnej, brzozy niskiej, haczykowca błyszczącego innych zagrożonych gatunków roślin torfowiskowych informuje GDOŚ.
Rezerwat przyrody "Sołtysek" został powołany w 1969 r. zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. Jego powierzchnia wynosiła 10,47 ha.
(GDOŚ/DL)