Czy taki sposób odprowadzania ścieków trzeba uzgodnić z jakąś instytucją?
Dno studni chłonnej znajduje się na głębokości 3,6 m. Studnia ma śr. 2 m i jest wypełniona żwirem o różnej granulacji, co ma zapewnić oczyszczenie wody. To rozwiązanie nie posiada odtłuszczacza ani odolejacza.
Czy w ogóle potrzeba posiadać wyżej wymienione urządzenia?
Czy parking, który wykonany jest z ażurowych płyt betonowych zapewniających rośnięcie traw, musi posiadać odtłuszczacz oraz odolejacz i czy trzeba odprowadzać ścieki deszczowe z takiego parkingu do kanalizacji miejskiej, czy mogą wsiąkać w ziemię?
Problematyka wyposażenia technicznego dróg, w tym kwestie związane z odprowadzaniem wód z drogi i sposobem oczyszczania tych wód, została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430). Ponadto wymagania dla instalacji kanalizacyjnej dróg określone zostały w Polskiej Normie PN-S-02204:1977 "Drogi samochodowe. Odwodnienie dróg".
Podstawowe wymaganie dla instalacji odwadniającej drogę zostało określone w § 101 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym "urządzenia do powierzchniowego odwodnienia pasa drogowego powinny zapewniać sprawne odprowadzenie wody". Zgodnie z § 102 tego rozporządzenia zasadniczym sposobem odwadniania dróg jest wykonanie rowu odwadniającego. Zaś z treści § 103 ust. 1 wynika, że istnieje możliwość odprowadzania wody z drogi bezpośrednio do ziemi. Przepis ten stanowi, że należy wykonać urządzenie ściekowe w wypadku, gdy woda powierzchniowa spowodowałaby uszkodzenie elementów korpusu drogi, oraz na obszarze, z którego odprowadzenie wody powierzchniowej bezpośrednio do ziemi lub do odbiornika wody nie jest dopuszczalne. Jeśli nie ma możliwości odprowadzenia wody za pomocą urządzeń do powierzchniowego odwodnienia - należy wykonać w drodze kanalizację sanitarną.
W pkt 2.11 wspomnianej Polskiej Normy określono warunki wykonywania studni chłonnych jako elementu odwodnienia dróg. Studnie chłonne stosuje się do bezpośredniego wprowadzania wód powierzchniowych w przepuszczalne warstwy gruntu wtedy, gdy zastosowanie urządzeń odwodnienia powierzchniowego i podziemnego jest zbyt kosztowne. Studnia chłonna nie może jednak służyć do wprowadzania ścieków deszczowych bezpośrednio do wód gruntowych, co oznacza, że:
1. jej dno powinno być położone co najmniej 1,50 m powyżej zwierciadła wód gruntowych, albo
2. ścieki powinny być oczyszczone przed wprowadzeniem do studni.
Należy więc zmierzyć na jakiej głębokości znajduje się poziom wód gruntowych pod planowaną studnią i umiejscowić studnię na odpowiedniej głębokości lub zapewnić oczyszczenie wód wpływających do studni.
Norma nakazuje również, aby część górna studni posiadała średnicę wewnętrzną co najmniej 1,20 m, zaś dolna część musi posiadać taką samą średnicę i głębokość co najmniej 1 m. Studnia musi być obsypana zewnątrz i wypełniona wewnątrz żwirem lub tłuczniem sortowanym o jednorodnym uziarnieniu (od 2 mm do 63 mm), który musi być przykryty warstwą ochronną z pisku grubego o grubości 30 cm z przekładką z geowłókniny filtracyjnej. Warstwa ta musi być okresowo wymieniana.
Jeśli zaś chodzi o uzgodnienie takiej kanalizacji, to sama kanalizacja uzgodnień nie wymaga. Powinna być jednak uzgadniana łącznie z dokumentacją projektową drogi, gdyż jako urządzenie stanowi element drogi w rozumienia art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.).
Natomiast w kwestii odprowadzania ścieków z parkingu - kwestia ta została uregulowana w § 104 wspomnianego rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem urządzenia do powierzchniowego odwodnienia placów postojowych muszą zapewniać sprawne odprowadzanie wody. Woda z placu postojowego nie może wsiąkać w ziemie, lecz musi być odprowadzana do urządzeniami ściekowymi do kanalizacji, a w przypadku jej braku - do rowu przydrożnego.