Prezydent miasta odmówił ustalenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie instalacji plazmowej. Strona wniosła odwołanie, ale samorządowe kolegium odwoławcze utrzymało w mocy sporne rozstrzygnięcie. Wydana w tej sprawie decyzja została zaskarżona. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił rozstrzygnięcie kolegium.
Spółka twierdziła, że jest następcą prawnym strony.
Organ, rozpoznając sprawę ponownie, utrzymał w mocy decyzję prezydenta miasta. Skargę na to rozstrzygnięcie wniosła spółka. W piśmie wskazała, że jest następcą prawnym strony z uwagi na umowę przelewu wierzytelności, która obejmowała wszelkie prawa oraz roszczenia związane z ustaleniem środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia. WSA uznał jednak, że spółka nie miała legitymacji skargowej, ponieważ nie była następcą prawnym w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W uzasadnieniu podkreślono też, że nie doszło do przeniesienia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia na podstawie art. 72a ust. 1 ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (ustawa). Przepis ten stanowi, że organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest obowiązany, za zgodą strony, na rzecz której decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu, jeżeli przyjmuje on warunki zawarte w tej decyzji. Mając powyższe na uwadze, WSA odrzucił skargę. Nie zakończyło to sporu, ponieważ spółka wniosła skargę kasacyjną.
Przeniesienie uprawnienia tylko wyjątkowo
Sprawą zajął się Naczelny Sąd Administracyjny, który wskazał, że zgodnie z art. 30 par. 4 kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia prawa lub śmierci strony w toku postępowania na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni. Przepis ten określa jednak wyłącznie skutki w sferze proceduralnej przeniesienia praw lub obowiązków administracyjnoprawnych. Tym samym nie może on być podstawą do ich przeniesienia przez czynności cywilnoprawne. Sąd podkreślił, że do przeniesienia uprawnienia o charakterze administracyjnoprawnym może dojść w sytuacjach wyjątkowych, w szczególności, gdy prawo to jest związane z rzeczą. W takiej sytuacji, przeniesienie własności rzeczy może powodować przeniesienie uprawnienia administracyjnoprawnego na skutek samego przeniesienia własności lub w następstwie decyzji organu.
Zobacz procedurę: Przeniesienie uprawnień z decyzji środowiskowej na rzecz innego podmiotu >
Nie można zbyć prawa do udziału w postępowaniu
Oznacza to, że na gruncie niniejszej sprawy nie doszło do zbycia prawa „do udziału w postępowaniu administracyjnym" przez zawarcie umowy cesji wierzytelności. NSA zaznaczył, że nie ma podstaw do kwestionowania przedmiotowej umowy na gruncie prawa cywilnego. Niemniej nie można z niej wywodzić nabycia legitymacji procesowej na gruncie postępowania administracyjnego i sądowoadministracyjnego. Sąd podkreślił, że źródłem interesu prawnego jest przepis powszechnie obowiązującego prawa, a nie wola strony wyrażona w formie umowy cywilnoprawnej. Ponadto, wbrew twierdzeniom spółki, nie został naruszony art. 72a ust. 1 ustawy, ponieważ przepis ten dotyczy przeniesienia decyzji ustalającej środowiskowej uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia, a tego rodzaju rozstrzygnięcie nie zostało wydane. W świetle powyższego, NSA oddalił skargę kasacyjną.
Postanowienie NSA z 10 października 2023 r., sygn. akt III OSK 2080/23
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.