Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 716), jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach.

Gdy jeden ze współwłaścicieli korzysta ze zwolnienia podatkowego lub obowiązek podatkowy go nie dotyczy, obowiązujące przepisy nie pozwalają na opodatkowanie części nieruchomości, stanowiącej współwłasność, stosownie do udziałów w tej nieruchomości - wyjaśnił Minister Finansów.

Podatek musi być obliczony dla całej nieruchomości. Następnie, jeżeli jeden ze współwłaścicieli spełnia warunki do zwolnienia z podatku, to obliczając wymiar należnego podatku, należy od wysokości zobowiązania podatkowego naliczonego od całej nieruchomości odliczyć kwotę, która wynika z opodatkowania części zwolnionej. Dopiero w zakresie tak wyliczonego zobowiązania podatkowego wszyscy współwłaściciele będą ponosić odpowiedzialność solidarną.

Dowiedz się więcej z książki
Własność lokali i wspólnota mieszkaniowa. Komentarz
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł



Minister wskazał na stanowisko NSA w tej sprawie, zawarte m.in. w wyroku z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 968/12. Sąd orzekł, że w kontekście zwolnienia podmiotowego konieczne jest uwzględnienie - przy ustalaniu wysokości owego zwolnienia - procentowego udziału we współwłasności nieruchomości tego współwłaściciela, który korzysta z podmiotowego zwolnienia. Z kolei w odniesieniu do zwolnienia przedmiotowego istotne będzie ustalenie, jaka część nieruchomości wykorzystywana jest faktycznie na działalność objętą zwolnieniem.

 

Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 27 lipca 2016 r.