Zgodnie z projektem ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych wytwórcy, którzy zostaną dopuszczeni do systemu wsparcia, uzyskają prawo do pokrycia tzw. ujemnego salda – w praktyce oznacza to pokrycie różnicy pomiędzy rynkową ceną energii, a ceną umożliwiającą wytwórcom pokrycie kosztów wytwarzania energii elektrycznej na morzu.

Projekt opiera się na koncepcji dwustronnego kontraktu różnicowego (ang. contract for difference, CfD), ale przewiduje dwufazowy model wsparcia. Różnice pomiędzy nimi dotyczą jedynie sposobu wyłonienia projektów, którym przysługiwać będzie prawo do pokrycia ujemnego salda. W 2020 roku maksymalny poziom wydatków na pomoc ma wynieść 265 188,55 zł, w 2021 roku już 552 059,16 zł. Ponadto inwestorzy, którzy będą ubiegać się o pomoc, mają mieć obowiązek korzystania z lokalnego łańcucha dostaw. Ponadto projekt przewiduje skrócenie czasu uzyskiwania pozwoleń środowiskowych, wodnoprawnych, budowlanych i innych. Nowe przepisy mają zacząć obowiązywać w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

 

Zasady wyrównanie ujemnego salda do 2022 roku i potem

Pierwsza faza systemu wsparcia, zaplanowana jest na lata 2020-2022, dedykowana jest projektom będącym na najbardziej zaawansowanym etapie procesu inwestycyjnego (tj. takim, które m.in. posiadają zawartą umowę o przyłączenie). Mogą one uzyskać pomoc w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Każda decyzja będzie musiała być notyfikowana przez Komisję Europejską. Autorzy projektu zaznaczają w uzasadnieniu, że przyjęcie takiego rozwiązania umożliwi szybkie doprowadzenie do zakończenia procesu inwestycyjnego pierwszych projektów morskich farm wiatrowych na obszarze polskiej wyłącznej strefy ekonomicznej, w warunkach niskiej podaży projektów, uniemożliwiającej przeprowadzenie w najbliższym czasie konkurencyjnych aukcji. Ten rodzaj wsparcia jest przewidziany dla farm wiatrowych o łącznej zainstalowanej mocy na poziomie 4,6 GW. Po 2023 roku prawo do pokrycia ujemnego salda ma być przyznawane w drodze aukcji. Wnioskodawcy – tak jak w przypadku aukcji OZE - mają konkurować między sobą ceną wytwarzanej energii elektrycznej. - Ważne jest, że daty przeprowadzenia aukcji, dla pierwszych lat funkcjonowania systemu, są określone na poziomie ustawowym. Aaukcje będą przeprowadzane w latach, 2023, 2025, 2027 i ewentualnie 2028  –  ocenia Dominik Gajewski, radca prawny, ekspert Konfederacji Lewiatan. 

W jakiej wysokości pomoc

Wielkość udzielonego wsparcia ma być wyznaczana jako iloczyn planowanej mocy zainstalowanej morskiej farmy wiatrowej i 100 000 godzin. Ma to pozwolić na optymalne rozłożenie pomocy w  czasie -  może ono zostać przyznane maksymalnie  na 25 lat liczonych od dnia generacji i wprowadzenia pierwszej energii.

 


Siedem lat na pierwszą energię

Wytwórcy, którym przyznane zostanie prawo do pokrycia ujemnego salda, będą zobowiązani do wytworzenia energii elektrycznej i wprowadzenia jej do sieci w celu pokrycia ujemnego salda w terminie 7 lat od dnia rozstrzygnięcia aukcji lub od dnia wydania przez KE decyzji zatwierdzającej pomoc publiczną dla danej morskiej farmy wiatrowej

Obowiązek wspierania lokalnego łańcucha dostaw

Projekt ponadto wprowadza dwa nowe obowiązki dla wytwórców starających się o wsparcie, co ma pobudzić krajowy przemysł dostarczający urządzenia i usługi na potrzemy budowy morskich farm wiatrowych. Mają być zobowiązani do przedstawiania w procesie wnioskowania o przyznanie prawa do pokrycia ujemnego salda w I fazie systemu lub w prekwalifikacji do aukcji, planu udziału materiałów i usług lokalnych w procesie budowy i eksploatacji morskiej farmy wiatrowej oraz przeprowadzenia dialogu technicznego z zainteresowanymi uczestnikami rynku (potencjalnymi dostawcami i wykonawcami).