Bistyp: Budujesz? Remontujesz? Policz koszty z nami!>>>
Metodę indywidualnej kalkulacji nakładów rzeczowych należy stosować w przypadku braku określonych nakładów w katalogach, braku możliwości ich ustalenia metodą analogii, interpolacji lub ekstrapolacji oraz w przypadku kiedy zachodzi konieczność indywidualnego ustalenia norm nakładów rzeczowych np. przy zastosowaniu nowych technologii dla których brak katalogów z nakładami rzeczowymi. Kalkulację indywidualną stosuje się także do ustalenia cen jednostkowych w kosztorysach inwestorskich w systemie zamówień publicznych, gdy nie można ustalić ceny na podstawie danych rynkowych.
Indywidualna kalkulacja nakładów rzeczowych polega na ustalanie nakładów rzeczowych na wykonanie określonego zadania i jest wynikiem analizy czasu pracy i składu zespołu skierowanego do wykonania zadania oraz potrzeb materiałowych i sprzętowych. W wyniku przeprowadzonych analiz powinniśmy otrzymać przeciętną ilość nakładów rzeczowych, niezbędną do wykonania jednostki produkcji o dobrej jakości, zgodnie z ustalonymi zasadami technicznymi, w przeciętnych warunkach organizacyjnych, przy prawidłowo ustalonym procesie technologicznym, racjonalnym i oszczędnym gospodarowaniu środkami produkcji i prawidłowych warunkach środowiska pracy. W budownictwie nakłady rzeczowe dzieli się na robociznę (R), materiały (M) i sprzęt (S).
Przy indywidualnym ustalaniu jednostkowych nakładów robocizny (R) jako podstawy określające te nakłady można przyjmować:
1. katalogi norm pracy;
2. zakładowe i branżowe normy pracy;
3. analizy indywidualne.
Ustalanie jednostkowych nakładów rzeczowych robocizny na podstawie analiz indywidualnych polega na obliczeniu dla przyjętej jednostki obmiarowej robót ilości roboczogodzin w zakresie niezbędnych zawodów oraz określeniu łącznej ilości roboczogodzin, które następnie należy powiększyć o 5% na czynności pomocnicze.
Ustalając indywidualne nakłady robocizny konieczne do wykonania przyjętej jednostki obmiarowej danej roboty należy uwzględnić następujące czynności:
- przygotowanie stanowiska roboczego;
- wewnętrzny transport poziomy i pionowy materiałów oraz elementów osprzętu na występujące na placu budowy przeciętne odległości i wysokości;
- ustawianie, przestawianie, przenoszenie i usunięcie czasowych podpór i rusztowań przenośnych, umożliwiających wykonanie robót na wysokości do 4 m, chyba że w toku kalkulacji indywidualnej przyjęto inaczej;
- układanie, segregowanie i sortowanie materiałów wyrobów na placu budowy lub w magazynie przyobiektowym;
- obsługiwanie sprzętu nie posiadającego etatowej obsługi;
- sprawdzenie prawidłowości wykonania robót;
- utrzymanie w czystości i porządku stanowiska roboczego;
- wykonanie czynności związanych z likwidacją stanowiska roboczego.
Przy indywidualnym ustalaniu nakładów rzeczowych materiałów (M) można przyjmować jako podstawy określające te nakłady:
1. katalogi jednostkowych norm zużycia materiałów budowlanych;
2. branżowe lub zakładowe katalogi norm zużycia materiałów;
3. karty techniczne materiałów;
4. zalecenia producentów materiałów i wyrobów;
5. analizy indywidualne.
@page_break@
Bistyp: Budujesz? Remontujesz? Policz koszty z nami!>>>
Ustalanie jednostkowych nakładów rzeczowych materiałów na podstawie analiz indywidualnych polega na obliczeniu dla przyjętej jednostki obmiarowej robót ilości każdego rodzaju materiału, wyrobów lub prefabrykatów niezbędnych do wykonania tych robót, z uwzględnieniem ubytków i odpadów w procesie przetwarzania oraz w transporcie wewnętrznym.
Ustalając indywidualnie brakujące nakłady rzeczowe materiałów, wyrobów i prefabrykatów niezbędnych do wykonania określonego elementu lub rodzaju robót należy uwzględnić:
- ubytki powstające w transporcie wewnętrznym,
- ubytki i odpady powstające w procesie przetwarzania materiałów oraz ich wbudowywania
- ilość materiałów pomocniczych na zasadach podanych w normach.
Celem ustalenia ubytków i odpadów należy posługiwać się: branżowymi lub zakładowymi katalogami norm zużycia materiałów budowlanych, szczegółowymi wyliczeniami przeprowadzanymi w toku analizy własnej uwzględniającej konieczność strat, ubytków i odpadów oraz krotność zużycia materiałów, a także informacjami technicznymi pochodzącymi od producentów.
Przy indywidualnym ustalaniu nakładów rzeczowych sprzętu i środków transportu technologicznego (S) można przyjmować jako podstawy określające te nakłady:
1. harmonogram pracy danej jednostki sprzętowej;
2. analizy indywidualne
W nakładach rzeczowych pracy sprzętu uwzględnia się sprzęt oraz środki transportu technologicznego, traktowane jako środki trwałe. Ustalanie jednostkowych nakładów rzeczowych pracy sprzętu polega na obliczeniu ilości maszynogodzin pracy jednostek sprzętowych, niezbędnych do wykonania przyjętych jednostek obmiarowych robót, uwzględniających:
- czas pracy;
- przestoje wynikające z procesu technologicznego;
- ewentualne przestoje związane z przestawianiem lub przesuwaniem sprzętu w trakcie wykonywania robót.
Czas pracy sprzętu powinien wynikać z czasu zatrudnienia brygady roboczej, której praca związana jest z praca danego sprzętu oraz wydajności pracy tego sprzętu w konkretnych warunkach. W przypadku stosowania analiz indywidualnych nakłady ustala się na podstawie normy pracy zespołów robotników bezpośrednio zatrudnionych przy danym sprzęcie, obliczając:
1. efektywny czas pracy sprzętu przez podzielnie normy pracy zespołu przez liczbę robotników w zespole,
2. czas zatrudnienia sprzętu przez podzielenie otrzymanego czasu pracy przez wskaźnik wykorzystania.
Nakłady rzeczowe pracy sprzętu podaje się w maszynogodzinach, przy czym wysokość nakładów powinna być odpowiednio dostosowana do technologii wykonania robót oraz wymogów dotyczących racjonalnego wykorzystania sprzętu na budowie. Rodzaj i parametry techniczne sprzętu użytego do wykonania konkretnych robót budowlanych zależą bezpośrednio od rodzaju, charakteru i technologii ich wykonania.
Metoda indywidualnej kalkulacji nakładów rzeczowych jest metodą bardzo żmudną, czasochłonną i wymagającą dużego zasobu wiedzy ale niejednokrotnie jest jedyną metodą, na podstawie której można wycenić roboty budowlane, dla których brak jednostkowych cen rynkowych lub brak nakładów rzeczowych w istniejących katalogach, które umożliwiałyby wycenę robót metodą szczegółową.
Bistyp: Budujesz? Remontujesz? Policz koszty z nami!>>>