Pytanie
Jak należy zakwalifikować opisane poniżej roboty budowlane?
Inwestor - zarządca Skarbu Państwa, wykonał na drodze wewnętrznej trzy odcinki ogrodzenia szczelnego z desek o wysokości około 1,8 m. Ogrodzenie to usytuowane jest wzdłuż istniejącego ogrodzenia regionalnego z żerdzi i w odległości kilkunastu cm od niego.
Przerwy w ogrodzeniu wynikają z wejść i wjazdów na prywatną, zabudowaną działkę. Wzdłuż drogi wewnętrznej istnieje wyłącznie ogrodzenie regionalne z żerdzi. Droga wewnętrzna jest drogą publiczną prowadzącą przez dolinę do schroniska górskiego.
Odpowiedź
odpowiedzi udzielono: 30 stycznia 2012 r.
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że ani osoba inwestora, ani osoba właściciela gruntu, na którym realizowana jest inwestycja nie mają wpływu na kwalifikację robót budowlanych w świetle ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) – dalej pr. bud. Ogrodzenie niewątpliwie stanowi obiekt budowlany w rozumieniu pr. bud. Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 23 budowa ogrodzeń nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, jednakże art. 30 ust. 1 przewiduje, iż budowa ogrodzeń od strony dróg oraz innych miejsc publicznych wymaga dokonania zgłoszenia. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2010 r., VII SA/Wa 491/10: "Przez pojęcie "drogi", o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 3 p.b. należy rozumieć drogę publiczną w rozumieniu ustawy o drogach publicznych", jak natomiast stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 3 grudnia 2009 r., II SA/Bk 649/09: "Prawidłowa wykładnia normy prawnej art. 30 ust. 1 pkt 3 p.b., powinna prowadzić do wniosku, że droga nie zaliczona do żadnej kategorii dróg publicznych, stanowi "inne miejsce publiczne". Nie wydaje się, aby na kwalifikację obiektu opisanego w pytaniu w świetle przytoczonych wyżej przepisów miał wpływ fakt, że wzdłuż drogi istnieje już regionalne ogrodzenie z żerdzi. Jak można wnioskować z treści pytania obecnie wybudowane ogrodzenie jest znacznie wyższe i o innej konstrukcji, a fakt umiejscowienia go w tak bliskiej odległości ogrodzenia z żerdzi (kilkanaście cm) świadczyć może o spełnianiu przez nie innej funkcji. Jakkolwiek jednoznaczne rozstrzygnięcie niniejszej kwestii wymagałoby wszechstronnego zbadania i oceny stanu faktycznego zaistniałego w niniejszej sprawie (w szczególności oględzin, które pozwoliłyby stwierdzić, czy fakt istnienia pomiędzy wybudowanym ogrodzeniem a drogą innego ogrodzenia odbiera nowemu ogrodzeniu charakter ogrodzenia "od strony drogi") to z uwagi na ratio legis art. 30 ust. 1 pkt 3 pr. bud. należy się skłaniać ku objęciu przedmiotowej sprawy tą regulacją. Przydatny może okazać się tu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2009 r., VII SA/Wa 801/08: "Ratio legis przepisu wymaga, aby obowiązkiem zgłoszenia objęta była jedynie budowa ogrodzeń będących w bezpośredniej bliskości (najczęściej w granicy) z działką stanowiącą drogę, ulicę, plac, tor kolejowy lub inne miejsce publiczne, a nie budowa ogrodzenia sytuowanego w odległości kilkunastu metrów od granicy działki stanowiącej prywatną własność inwestora. Wprawdzie ustawodawca posługuje się stosunkowo nieostrym pojęciem "od strony", niemniej jednak nie można tego zwrotu interpretować w sposób wskazujący na konieczność dokonywania zgłoszeń bram, ogrodzeń itd. znajdujących się w znacznej odległości (np. kilkudziesięciu lub kilkuset metrów) od toru kolejowego lub placu".
Bogna Czajka-Marchlewicz