Według KNF stabilny, bezpieczny i sprawnie funkcjonujący rynek finansowy jest jednym z kluczowych warunków prawidłowego rozwoju każdej gospodarki rynkowej. Z tych względów wejście na rynek finansowy i świadczenie usług na tym rynku w większości przypadków poddane jest kontroli licencyjnej wyspecjalizowanego organu nadzorczego, jakim w Polsce jest Komisja Nadzoru Finansowego. Podstawowym wymaganiem związanym z dopuszczeniem licencyjnym do rynku usług finansowych, a następnie – prowadzeniem działalności na tym rynku, oprócz zapewnienia bieżącej i perspektywicznej stabilności podmiotu licencjonowanego, jest dawanie przez ten podmiot, jego znaczących udziałowców oraz osoby nim zarządzające rękojmi prawidłowego prowadzenia działalności.

KNF tłumaczy, że „rękojmia” oznacza gwarancję, zapewnienie o czymś, a więc obiektywny brak niedających się usunąć wątpliwości co do zaistnienia w przyszłości określonego stanu. W praktyce oznacza to, że odnośnie podmiotu licencjonowanego, a także jego znaczących udziałowców oraz osób nim zarządzających nie mogą zachodzić jakiekolwiek niedające się usunąć wątpliwości, że działalność ta będzie prowadzona w sposób prawidłowy – praworządny, uczciwy, transparentny, ostrożny i stabilny. Jeżeli tego typu wątpliwości zachodzą i nie dają się usunąć, to wymóg rękojmi nie zostaje spełniony.

Kluczowa jest wiarygodność

Ocena rękojmi dokonywana jest w odniesieniu zarówno do zdarzeń i informacji historycznych, jak i do aktualnego stanu faktycznego.

„Podstawowym kryterium oceny dawania rękojmi prawidłowego prowadzenia działalności jest reputacja ocenianego (podmiotu licencjonowanego, jego znaczących udziałowców oraz osób nim zarządzających), czy też szerzej – zespół jego cech podmiotowych oraz okoliczności zewnętrznych, w tym dotyczących przeszłej i obecnej aktywności biznesowej, zawodowej i społecznej, które pozwalają wysnuć wnioski odnośnie do skłonności danego ocenianego do określonych zachowań oraz prognoz co do jego postępowania w przyszłości.” - pisze KNF.

Wśród okoliczności, które determinują reputację ocenianego nadzorca wskazuje zwłaszcza wiarygodność krajów (jurysdykcji), w których koncentruje on swoją aktywność społeczną, zawodową czy biznesową lub w których koncentrowana jest taka aktywność podmiotów i osób blisko z nim powiązanych osobiście lub biznesowo. Ujemny wpływ na reputację ocenianego mają  związki lub relacje z państwami, które nie przestrzegają zasad demokracji i rządów prawa, praw człowieka, reguł i praw międzynarodowych, których autorytarne rządy wspierają terroryzm lub wręcz same go stosują wobec nie tylko własnych obywateli, lecz także innych państw oraz rozbudowują arsenał broni masowej zagłady. Skutkiem takich działań państw są nakładane na nie sankcje międzynarodowe

Rosja i Białoruś straciły wiarygodność

KNA podkreśla, że  agresja militarna wobec Ukrainy połączona z atakowaniem ludności cywilnej, mogącym nosić znamiona zbrodni wojennych a nawet zbrodni przeciwko ludzkości, nakazuje uznać Federację Rosyjską i Republikę Białorusi za państwa działające w sprzeczności z podstawowymi regułami praworządności, prawami człowieka, wartościami demokratycznymi i zasadami prawa międzynarodowego.

Obecnie w opinii KNF nie sposób traktować pochodzących z Rosji i Białorusi podmiotów i osób aktywnych gospodarczo, zwłaszcza poza ich granicami, jako wiarygodnych i budzących zaufanie, niemających żadnych związków z działającymi w tych państwach reżimami.

Wszelkie powiązania podmiotu licencjonowanego, jego znaczących udziałowców oraz osób  nim zarządzających z Federacją Rosyjską lub Republiką Białorusi w postaci pochodzenia (obywatelstwa) z tych państw, koncentrowania w tych państwach swojej aktywności społecznej, zawodowej czy biznesowej lub bliskich powiązań osobistych lub biznesowych z podmiotami koncentrującymi tam swoją aktywność, Komisja Nadzoru Finansowego traktuje i traktować będzie jako istotną wątpliwość co do tego, że działalność podmiotu licencjonowanego będzie prowadzona w sposób prawidłowy – praworządny, uczciwy, transparentny, ostrożny i stabilny.

W konsekwencji istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że w postępowaniach licencyjnych lub autoryzacyjnych, w których rękojmia prawidłowego prowadzenia działalności stanowi wymóg dopuszczenia do rynku usług finansowych i funkcjonowania na tym rynku lub zarządzania podmiotem działającym na tym rynku, wymóg ten, w stosunku do podmiotów posiadających tego typu powiązania, będzie uznawany za niespełniony.