Opublikowane w piątek 29 marca na stronie Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego stanowisko na temat znowelizowanego art. 72 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi liczy aż 26 stron. Na jego końcu KNF omawia 10 konkretnych sytuacji.
W jednej z nich podaje przykład doradcy finansowego świadczącego usługę doradztwa w planowanej przez klienta inwestycji, w tym wspiera go w procesie due diligence oraz koordynuje prace pozostałych podmiotów (doradców prawnych, podatkowych, audytorów, doradców technicznych i innych). Według UKNF, jeżeli inwestycja polega na nabyciu instrumentów finansowych, np. akcji określonej spółki, to nie jest kwalifikowana jako oferowanie instrumentów finansowych. Z kolei, gdy doradca finansowy, który na rzecz emitenta papierów wartościowych, wystawcy lub sprzedającego instrument finansowych poszukuje inwestora oraz zapewnia wsparcie przy negocjacjach podlega już pod wspomniany art. 72 pkt. 3.
Co więcej, według UKNF, przekazanie obecnym lub potencjalnym klientom domu maklerskiego materiału reklamowego, np. drogą mailową, z którego wynika, że dom świadczy usługę oferowania instrumentów finansowych może także podlegać pod art. 72. UKNF tłumaczy, że zależności od zawartości materiału reklamowego, opisany wyżej stan faktyczny można zakwalifikować bądź jako stan gotowości do podjęcia świadczenia usług oferowania instrumentów finansowych, bądź też jako faktyczne świadczenie tego rodzaju usług. Komunikowanie stanu gotowości do świadczenia usługi oferowania instrumentów finansowych nie jest równoznaczne z faktycznym jej świadczeniem na rzecz konkretnego emitenta. Nie mniej jednak wymaga ono posiadania odpowiedniego zezwolenia udzielonego na podstawie art. 69 ust. 1 w zw. z art. 69 ust. 2 pkt 6 Ustawy.
Całe stanowisko KNF można pobrać tutaj.
