Do konsultacji publicznych został skierowany projekt rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie nadania funkcjonariuszom organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej uprawnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego. Projekt jest wykonaniem upoważnienia ustawowego zawartego w art. 95 §5 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Zgodnie z tym przepisem Prezes Rady Ministrów może nadać uprawnienia do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego funkcjonariuszom innych organów niż Policja. Proponowane zmiany wynikają z tego, że ustawa z 9 października 2015 r. o produktach biobójczych zastąpiła ustawę z dnia 13 września 2002 r. oraz ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne zastąpiła ustawę z dnia 18 lipca 2011 r. Projektodawca ocenia, że powoduje to trudności interpretacyjne oraz utrudnia wystawianie grzywien, szczególnie, że ustawowy katalog czynów podlegających grzywnie rozszerzył się. Projekt zakłada, że rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia jego ogłoszenia.

Grzywny za nieprzestrzeganie przepisów o produktach biobójczych 

W uzasadnieniu wskazano, że zmiany są potrzebne, ponieważ ustawa z dnia 13 września 2002 r. o produktach biobójczych została zastąpiona przez ustawę z dnia 9 października 2015 r. Zgodnie z zawartym w niej art. 39 ust. 1 pkt 1 nadzór nad przestrzeganiem jej przepisów oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r., sprawuje Państwowa Inspekcja Sanitarna, w zakresie w zakresie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych, wprowadzania do obrotu wyrobów poddanych działaniu tych produktów i substancji czynnych przeznaczonych do stosowania w tych produktach w działalności zawodowej. Dlatego też zostanie ona upoważniona do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia polegające na: 

1) wprowadzaniu do obrotu produktu biobójczego nieopakowanego lub nieoznakowanego zgodnie z warunkami określonymi w art. 69 rozporządzenia 528/2012, lub 

2) udostępnianiu na rynku w okresie, o którym mowa w art. 89 rozporządzenia 528/2012, produktu biobójczego nieopakowanego lub nieoznakowanego w sposób określony w art. 31–33 ustawy o produktach biobójczych, lub 

3) wprowadzaniu do obrotu niezgodnie z przepisami art. 58 rozporządzenia 528/2012 wyrobu poddanego działaniu produktu biobójczego lub 

4) udostępnianiu na rynku produktu biobójczego zawierającego informacje niezgodne z oznakowaniem wprowadzonego do obrotu produktu biobójczego lub 

5) nieprzekazywaniu konsumentowi przez dostawcę wyrobu poddanego działaniu produktu biobójczego, wbrew przepisom art. 58 ust. 5 rozporządzenia 528/2012, informacji na temat produktu biobójczego, którego działaniu poddany został ten wyrób. 

Dotychczas mandat było można nałożyć za wprowadzenie do obrotu produktu biobójczego bez pozwolenia, pozwolenia tymczasowego, pozwolenia na obrót albo wpisu do rejestru, albo też za jego wprowadzenie w sposób nieopakowany lub nieoznakowany.

 

Prawo wodne. Praktyczny przewodnik

Bartosz Rakoczy

Sprawdź  

Mandaty na podstawie nowego prawa wodnego 

Natomiast druga zmiana jest związana z utratą mocy przez ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, która zastąpiła ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Wykroczenia, za które mogą być nakładane grzywny w drodze mandatu karnego w oparciu o § 2 pkt 9 rozporządzenia są tożsame zarówno na gruncie poprzedniej ustawy, jak i ustawy obecnie obowiązującej. Zgodnie z art. 477 pkt 1–3 i 13 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne oraz zmianami, które będą wprowadzone projektowanym rozporządzeniem, funkcjonariusze organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej będą mieli uprawnienia do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia polegające na: 

1) niewykonywaniu badania jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli – wbrew przepisowi art. 42 ust. 1 ustawy Prawo wodne; 

2) nieprzekazywaniu właściwemu państwowemu powiatowemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu wyników badań jakości wody w miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli – wbrew przepisowi art. 42 ust. 3 ustawy Prawo wodne; 

3) nieoznakowaniu kąpieliska lub miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli – wbrew przepisowi art. 45 ust. 1 ustawy Prawo wodne; 

4) nieprowadzeniu kontroli wewnętrznej – wbrew przepisowi art. 344 ust. 4 ustawy Prawo wodne.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.