Po wejściu w życie w dniu 22 lutego 2016 r. nowych przepisów pracodawca w przypadku zawarcia umów na czas określony, zawartych w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym, wykonywania pracy przez okres kadencji lub zaistnienia rzeczywistych obiektywnych potrzeb pracodawcy, jest zobowiązany wprowadzać do ich treści informacje o celu lub okolicznościach dla jakich zostały one zawarte. O te same informacje pracodawca jest zobowiązany uzupełnić trwające w dniu 22 lutego 2016 r. umowy na czas określony zawarte w związku z wyżej wymienionymi przesłankami. Ponadto pracodawca jest zobowiązany zaktualizować informację o warunkach zatrudnienia, informując pracownika, o obowiązującej w jego przypadku długości okresu wypowiedzenia, wynikającej z art. 36 k.p.
Dowiedz się więcej z książki
Terminowe umowy o pracę na nowych zasadach. Najważniejsze pytania i odpowiedzi
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł


 
 
 
Zgodnie z art. 25k.p. w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 lutego 2016 r. okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony oraz łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Ograniczenia te nie mają jednak zastosowania do umów o pracę zawartych na czas określony:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy;
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym;
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji;
4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie.
 
W przypadku wyżej wymienionych umów trwających w dniu 22 lutego 2016 r. pracodawca zobowiązany jest w terminie 3 miesięcy (tj. do 21 maja 2016 r.) uzupełnić umowy o pracę poprzez zamieszczenie informacji o obiektywnych przyczynach uzasadniających zawarcie takich umów.
Wyżej wskazane obowiązki odnoszą się do wszystkich wspomnianych powyżej umów na czas określony, bez względu na długość okresu na jaki zostały one zawarte (również do tych zawartych na okres krótszy niż 33 miesiące).
Z dniem 22 lutego 2016 r. utracił moc art. 33 k.p., określający 2-tygodniowy okres wypowiedzenia dla umów o pracę na czas określony zawartych na dłużej niż 6 miesięcy. Długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony określa obecnie art. 36 k.p. mający dotychczas zastosowanie wyłącznie do umów o pracę na czas nieokreślony. Obecnie zatem pracodawca powinien zaktualizować informację o warunkach zatrudnienia, informując pracownika, o obowiązującej w jego przypadku długości okresu wypowiedzenia, wynikającej z art. 36 k.p. Aktualizację informacji o warunkach zatrudnienia pracodawca powinien sporządzić niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie zmiany. Jeżeli termin ten przypadłby po dacie rozwiązania stosunku pracy, aktualizacji należy dokonać do dnia zakończenia zatrudnienia (art. 29 § 3k.p.).