Odpowiedź:
Jeśli inwestor planuje rozbudowę drogi, która wedle definicji zawartej w prawie o ruchu drogowym jest drogą o nawierzchni twardej, zaś jej długość przekracza 1 km, to całość stanowi przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Stąd też konieczna będzie decyzja środowiskowa. Jeśli zaś rozbudowa dotyczyć będzie drogi innej niż ta o nawierzchni twardej, decyzja nie będzie konieczna. Nie będzie ona także konieczna w wypadku długości drogi do 1 km.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 353) – dalej u.i.o.ś. decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania przedsięwzięcia. Jej uzyskanie wymagane jest dla przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. W tym punkcie należy więc ustalić, czy rozbudowa drogi o ścieżkę rowerową należy do jednej z dwóch kategorii: przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać a środowisko czy też przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.

Odpowiedź na to pytanie znajduje się bezpośrednio w regulacji rangi podustawowej. Zgodnie z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 71) – dalej r.p.z.o.ś., w § 3 ust. 1 pkt 60 r.p.z.o.ś., do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się drogi o nawierzchni twardej o całkowitej długości przedsięwzięcia powyżej 1 km inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 31 i 32 r.p.z.o.ś. oraz obiekty mostowe w ciągu drogi o nawierzchni twardej, z wyłączeniem przebudowy dróg oraz obiektów mostowych, służących do obsługi stacji elektroenergetycznych i zlokalizowanych poza obszarami objętymi formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2015 r. poz. 1651). Jak wynika więc z przytoczonego powyżej unormowania przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko jest droga o nawierzchni twardej o długości powyżej 1 km. Należy w tym miejscu zasygnalizować, że zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137) drogą twardą jest droga z jezdnią nawierzchni bitumicznej, betonowej, kostkowej, klinkierowej lub brukowcowej oraz z płyt betonowych lub kamienno-betonowych, jeżeli długość nawierzchni przekracza 20 m; inne drogi są drogami gruntowymi.

Tak więc jeśli inwestor planuje rozbudowę drogi, która wedle definicji zawartej w prawie o ruchu drogowym jest drogą o nawierzchni twardej, zaś jej długość przekracza 1 km, to całość stanowi przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Stąd też konieczna będzie decyzja środowiskowa. Jeśli zaś rozbudowa dotyczyć będzie drogi innej niż o nawierzchni twardej, decyzja nie będzie konieczna. Nie będzie ona także konieczna w wypadku długości drogi do 1 km.

Marta Mackiewicz, autorka współpracuje z publikacją Serwis Budowlany
Odpowiedzi udzielono 3.11.2016 r.
 

Serwis Budowlany
Artykuł pochodzi z programu Serwis Budowlany
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami